Abdij van Grandpré

Van de voormalige cisterciënzer abdij resteren alleen nog de fraaie toegangspoort, de boerderijgebouwen en de molen. De rest werd tijdens de Franse revolutie platgebrand en geplunderd.

De abdijen van de Cisterciënzers bevinden zicht steeds op plaatsen met dezelfde kenmerken:

- geïsoleerd, maar zonder te overdrijven. Meestal in een bosrijke omgeving

- gegroepeerde bebouwing in een vallei, in de buurt van een belangrijke waterloop

- er moet een molen zijn en de mogelijkheid om werkplaatsen in te richten waar men de nodige werkzaamheden kan verrichten binnen de omheining zodat men zich zo weinig mogelijk er buiten moet begeven

- niet binnen dorpen, kastelen of op het platteland

De aanwezigheid van water is beslissend om op een plaats een adbij op te richten. De opvangst (uit een bron, beek of regenwater) en distributie van het water naar de molen, boerderijen, visvijvers en vijvers gebeurt via een hydraulisch netwerk dat vertrekt vanuit een hoger gelegen reservoir.

Hier is het de rivier de Samson die voor de noodzakelijke watervoorziening zorgde en door het landgoed stroomt.

De cisterciënzers, ook bekend als schieringers of schiere monniken, waren uiterst strijdvaardig, predikten en leidden kruistochten en voerden inquisitie tegen andersdenkenden. Zij namen actief deel aan de bestrijding van de katharen en zetten aan tot bloedige ketterjachten

Afgescheiden van de cisterciënzers zijn de trappisten; zij vormen een zelfstandige orde en leven volgens een strengere regel, de zogeheten strikte observantie.

Willem Vandenameele