Onze-Lieve-Vrouwekapel van Wijnendale - Torhout

Reeds in de 15de eeuw werd hier een bedevaartsoord vermeld.

Rond 1865 werd de kapel vergroot in opdracht van de eigenaars van het kasteel van Wijnendale, de familie Matthieu, en ingericht als een gedachteniskapel ter ere van de overleden familieleden.

Er zijn verschillende verhalen over de oorsprong van de kapel.

De meest verspreide legende is een traditionele Marialegende: Volgens dit verhaal zou een vrome hand het beeldje uit hout hebben gesneden en in een kapelletje aan een oude eik hebben geplaatst. Toen de boom omgehakt werd, bracht men het beeldje naar de parochiekerk. 's Anderdaags vond men het echter op de plaats van de eik terug. Zo gebeurde dit nog enkele malen totdat men hier een kapel bouwde.

Sommige verwijzen naar Maria van Bourgondië, die daar van haar paard zou gevallen zijn.

Andere vertellen dat de kapel teruggaat naar Boudewijn Hapkin. Hij zou ze gebouwd hebben omdat hij daar een bron had ontdekt tijdens een droge zomer.

Volgens nog een andere versie zouden op deze plaats twee kinderen vermoord zijn door struikrovers.

Er bestaat een traditie dat men Onze-Lieve-Vrouw gelukkig nieuwjaar gaat wensen bij de jaarovergang.

Op het feest van kapelletjesdag, op 25 maart, trekken er velen naar Wijnendale. Deze dag wordt in de volksmond ook wel Onze-Lieve-Vrouwe "terd den tee(n)" genoemd. De benaming "terd den tee(n)" komt van een oud volksgebruik waarbij boerenzoons hun zomerlief hier ontmoetten en een signaal gaven door op de tenen van de geliefde te gaan staan: terd (trap) den tee (teen).