Stropersbos en het Clingse bos

Wandeling langs knooppunten door het Stropersbos en de Clingse bossen in Nederland. Je flirt er met de grens met Nederland. De landsgrens vormt namelijk de scheiding tussen deze twee waardevolle natuurgebieden. Het Stropersbos strekt zich uit langs de Belgische kant van de grens, de Clingse bossen aan de Nederlandse zijde. Parkeren kan op de parking van het Stropersbos aan de Stropersstraat.

Wandel eerst in noordelijke richting door het Stropersbos. Sla dan links af en steek de Stropersstraat en de grens met Nederland over. Wandel verder in westelijke richting tot aan de Hellestraat. Wandel kort in de noordelijke richting en sla opnieuw linksaf. Daar staat een oude grenspaal. Vervolg je weg in westelijke richting en wandel op de grens tot aan de volgende grenspaal in de Lekestraat. Wandel dan in zuidelijke richting in de Kemelstraat en de Zandstraat. Aan het einde wandel je terug in oostelijke richting. Na een tijdje steek je de N403 terug over (Trompstraat). Sla daar de Trompwegel in en passeer de Trompkapel. Via de Papenstraat en Koestraat wandel je naar het Stropersbos. In het Stropersbos maak je een lus en keer je terug naar de start.

Knooppunten: 68-76-70-71-95-84-88-87-86-57-58-51-61-64-72-82-81-73-74-75

Stropersbos

De landsgrens vormt de scheiding tussen twee waardevolle natuurgebieden: het Stropersbos, strekt zich uit langs de Belgische kant van de grens, op het grondgebied van de gemeenten Stekene en Sint-Gillis-Waas, de Clingse bossen aan de Nederlandse zijde. Samen met de aanpalende groengebieden vormt het Stropersbos één van de grootste bos- en natuurgebieden in Oost-Vlaanderen (300 ha). Het is een niet te missen natuurparel met zijn statige dreven, waardevolle elzenbroekbossen, open plekken met heide en zijn grote grazers ! Door het gebied loopt de Bedmarlinie, die tijdens de Erfenisoorlog (1703) een belangrijke verdedigingswal vormde tegen onze noorderburen. Tijdens de twee wereldoorlogen was het bos erg geliefd bij stropers en smokkelaars die goederen uit Nederland over de grens brachten.

Het Stropersbos of De Stropers is een natuurgebied in de Belgische provincie Oost-Vlaanderen van het Agentschap voor Natuur en Bos. Het bevindt zich in het noordelijk deel van het Waasland, ten noordoosten van de gemeente Stekene (Kemzeke) en ten westen van de gemeente Sint-Gillis-Waas. Het is gelegen ten zuiden de Nederlandse grens langsheen de provinciale weg Sint-Niklaas - Hulst en ten noorden van de autosnelweg Antwerpen-Kust (A11/E34). Het hele natuurgebied heeft een oppervlakte van 478,43 ha. Er zijn afwisselend gedeelten naald- en loofbossen. Het bosgebied is Europees beschermd als onderdeel van het Natura 2000-gebied 'Bossen en heiden van Zandig Vlaanderen: oostelijk deel' (BE2300005). Het bosgebied sluit over de grens in Nederland aan op de Clingse bossen en de Steense bossen ('Waterwinbossen').

Het Stropersbos was tot in de 12de eeuw een onderdeel van het Koningsforeest dat gelegen was in het centrale deel van het Waasland en dat eigendom was van de Graven van Vlaanderen. Vanaf de 13de eeuw werden veel gronden aan de abdijen geschonken, om ze economisch rendabel te maken. Door de ontginningen ontstonden akkers, wastines, hooi- en weilanden. Van het oorspronkelijke Stropersbos is slechts een klein gedeelte bewaard gebleven. Alleen het stuk rondom de vroegere burcht van de leenheerlijkheid Voorhout in 'Burchtakker' van waaruit de 'forestiers' de grafelijke landgoederen (bossen en waters) beheerden is authentiek. Anders dan zijn naam laat vermoeden ontleent het natuurgebied zijn naam niet aan stropers, die hier nochtans vaak actief waren, maar aan de familie Stroopers of De Strooper die in de 17de en 18de eeuw eigendommen had liggen in dit gebied.

Tijdens het Beleg van Antwerpen (1584-1585) liet Alexander Farnese de Parmavaart vanuit fort Sint-Jan naar Antwerpen graven. Het grootste gedeelte van de bomen werd geveld door de Spanjaarden om de Scheldestad te veroveren. Met het oog op bosbouw van naaldhout (fijnspar en douglasspar) bestemd voor de industrie begon in de 18de eeuw een structurele herbebossing volgens een nieuw, rationeler percelenpatroon met lange, rechte dreven. Door De Stropers ligt een 18e-eeuwse Bedmarlinie met ten zuidwesten van het gebied Fort Sint-Jan.

Het Clingse bos

Het natuurgebied aan de Nederlandse kant van de grens staat bekend als ‘het Clingse bos’. Deze bossen zijn een onderdeel van een groter gebied dat beheerd wordt door het Zeeuws Landschap en in eigendom is van het waterwinbedrijf Evides. Dit is een deel van het natuurgebied Clinge/Sint Jansteen. Sinds 2009 heeft het Zeeuws Landschap het beheer van het waterwingebied tussen Clinge en Heikant overgenomen van Evides. Het waterwinbedrijf Evides blijft eigenaar, maar Stichting Het Zeeuwse Landschap voert het beheer op het gebied van natuur en landschap uit. De hoofdfunctie van het gebied is waterwinning, maar daarnaast gaat veel aandacht naar natuur en recreatie.

Het totale waterwingebied telt ongeveer 450 hectare dekzandgronden. Dit dekzand dateert uit de laatste ijstijd toen een krachtige wind het zand van de drooggevallen Noordzeebodem op een kilometerlange strook op de grens van Zeeuws-Vlaanderen en België neerlegde. De Clingse bossen bestaan hoofdzakelijk uit uitheemse bomen die zijn aangeplant voor de bosbouw. Er zijn echter ook zomereiken en beuken van hoge leeftijd te vinden. De jongste jaren doen de beheerders grote inspanningen om de natuurwaarden te herstellen en ontwikkelen. Zo wordt geprobeerd om de agressieve Amerikaanse vogelkers uit te roeien om inheemse bomen en struiken meer kansen te geven. De Wilde Landen ten zuiden van Heikant zijn een tweede habitat binnen het waterwingebied. Deze zone omvat weilanden, boomweiden met populieren en enkele zoetwaterplassen. Ten zuiden van Sint-Jan-Steen tenslotte is het gebied landschappelijk erg waardevol. Naast lanen met oude bomen liggen er vele kleine weiden met een verleden als rootakker.

Bedmarlinie

De Staats-Spaanse Linies zijn de restanten van 16de-, 17de- en 18de eeuwse militaire verdedigingswerken, aangelegd tijdens de Tachtigjarige Oorlog( 1568-1648) en de Spaanse Successieoorlog (1702-1713).

De Staats-Spaanse Linies zijn de restanten van 16de-, 17de- en 18de eeuwse militaire verdedigingswerken, aangelegd tijdens de Tachtigjarige Oorlog( 1568-1648) en de Spaanse Successieoorlog (1702-1713). Tal van vestigingstadjes, forten en linies werden in het grensgebied van Zeeuw-Vlaanderen en Vlaanderen aangelegd. De verdedigingswerken speelden een belangrijke rol in de bepaling van de huidige grens tussen Nederland en België. Een groot deel van deze linies en vestingen zijn aarden wallen in het landschap. Dit bood in die periode in het polderlandschap de beste bescherming en deze aarden verdedigingswerken konden ook relatief snel worden opgetrokken. Heel wat forten zijn ondertussen belangrijke natuurgebieden geworden. De wallen en grachten vormen de ideale leefomgeving voor heel wat fauna en flora. In het Waasland loopt de Bedmarlinie door het Stropersbos. Bij de herinrichting van het bos werd een gedeelte van de linie gereconstrueerd.