Platz der Republik - reichtag

De Rijksdag, of beter; het Rijksdaggebouw. De eerste steen van dit gebouw is gelegd in 1884 door keizer Wilhelm I. Tien jaar later was het gebouw dat ge´nspireerd is door de Italiaanse renaissance -anderen noemen het neo barok- klaar voor waar het voor bedoeld was; vergaderzaal voor de volksvertegenwoordiging. De keizer, type alleenheerser, was niet bijster enthousiast over het gebouw; het mocht niet hoger worden dan zijn eigen, nu verdwenen, paleis, en het mocht niet binnen de grenzen van het 'oude' Berlijn liggen, en hij ging uiteindelijk schoorvoetend akkoord met de tekst die sinds 1915 aan de gevel hangt "Dem Deutschen Volke".
Eenmaal binnen in het gebouw is het mogelijk om een 'levend' kunstwerk te zien dat de actuele pendant van deze tekst is: Der Deutsche Bev÷lkerung. Nu kun je van veel gebouwen in Berlijn zeggen dat 'ze beschadigd zijn in de oorlog' maar voor de Rijksdag geldt dat in het bijzonder: het gebouw was door de bombardementen onder andere zijn stenen koepel kwijt geraakt en in 1933 was een groot deel van het gebouw ook al uitgebrand. De Nederlandse communist Marinus van der Lubbe is destijds door de Nazi's aangewezen als brandstichter, en onthoofd. Na 1961 liep de Muur pal langs de oostgevel van de Rijksdag, gewoon hopeloos. In de jaren zestig was het gebouw al eens hersteld, dat wil zeggen: zonder koepel. En nu, de Engelse architect Norman Foster heeft het parlementsgebouw weer gerestaureerd en heeft de koepel weer teruggebracht, dit keer van glas om de openheid van de regering en van de democratie tot uitdrukking te brengen, symbolisch dan. Koepel op Rijksdag Als je de Rijksdag nadert kun je van een afstandje de bezoekers spiraalsgewijs door de koepel zien lopen, een, aan de dagelijkse lange rijen bezoekers te zien, erg attractieve bezigheid. In het gebouw valt verder de blootgelegde 'oorlogsgraffiti' op. Een niet helemaal onomstreden wandversiering, aangebracht door de Russen in 1945.

Toineke