Arado

Het bedrijf was een voortzetting van de firma Friedrichshafen, die na de Eerste Wereldoorlog op last van de geallieerden was gesloten. In 1921 kocht Heinrich Lübbe de gebouwen. Vanaf 1924 werden er weer vliegtuigen geproduceerd. In 1925 werd de naam van het bedrijf gewijzigd in Arado Handelsgesellschaft. In Joegoslavië werd de dochteronderneming Ikarus opgezet. Hoofd-vliegtuigontwerper van Arado was Walter Rethel, ooit medewerker van Fokker. Na de machtsovername door de nazi’s werd Arado een van de eerste leveranciers van vliegtuigen aan de nieuwe Luftwaffe. De naam werd veranderd in Arado Flugzeugwerke GmbH. Kort daarvoor was Rethel onder druk van de Reichswehr opgevolgd door Walter Blume.
Het bedrijf leverde de eerste gevechtsvliegtuigen, de Ar 65 en de Ar 68. In 1936 besloot het ministerie van luchtvaart dat de eigenaar Heinrich Lübbe lid moest worden van de nazipartij. Toen hij dit weigerde, werd het bedrijf door de staat genationaliseerd. In het begin van de Tweede Wereldoorlog werd de Ar 96 gebruikt als trainingsvliegtuig. Bovendien werden alle grote schepen uitgerust met één of meerdere Ar 196 verkenningsvliegtuigen. De meeste ontwerpen van Arado werden echter afgewezen ten gunste van de concurrenten. Het meest opvallende vliegtuig van Arado is de Ar 234. Dit vliegtuig was de eerste bommenwerper met straalmotoren. In 1945 werd het bedrijf gesloten.

Meer informatie

Reacties Statistieken

| | Publiek | Catalaans • Duits • Engels • Frans • Italiaans • Spaans