Kunst in de openbare ruimte inspireert - of het nu concreet, abstract, grappig of waarschuwend is, de vele sculpturen geven het centrum van Lörrach een heel bijzonder karakter.
In totaal nodigen 24 kunstwerken uit om Lörrach te ontdekken.
De Piramide op het Burghof Truncated Pyramid Room (afgekapte piramidekamer) is het werk van de Amerikaan Bruce Nauman en zijn eerste tentoongestelde werk in Europa. Op een hoogte van 7,50 meter verrijst de piramide met zijn drie brede, rechthoekige openingen als een toegankelijke ruimte. Naumans voorbeeld lijkt ambivalent. Het doet denken aan de Egyptische graftombe in vorm en toegankelijkheid, maar wijkt ervan af door de top af te kappen en ook open te maken.
Zonnegezichten van de beeldhouwer Rudolf Scheurer begroeten de bezoeker van het museum op de Burghof (2003). Bewust verwijst de kunstenaar naar de relatie van onze ruimte met de zon als een leven en vreugde brengend element. Gegoten in speciaal aluminium, stralen de drie gezichten een positieve uitstraling uit. Tegenover staat ook Scheurers sculptuur uit 1962 Evolutie. De in Jura-marmer uitgevoerde sculptuur werd geïnspireerd door de saris van Indiase vrouwen.
De Sassen-sculptuur Licht in het hoofd noemt Beatrix Sassen haar werk voor het heringerichte Meeraner-plein. De 3,20 meter hoge, uit aluminium gegoten sculptuur toont het zachte profiel van een gezicht, waarvan de uitdrukking bij opvallend licht naar voren komt en oplicht. De wisselende lichtomstandigheden spelen hierbij een centrale rol, omdat ze uitnodigen tot zelfreflectie en innerlijke dialoog.
Zoek het beste voor de stad is de sculptuur van Ralf Johannes Kratz. Deze werd op 25.05.2002 tijdens de feestelijke gebeurtenis ter gelegenheid van het stadsjubileum 900 jaar Lörrach aan het publiek gepresenteerd. Het thema van de sculptuur komt uit het boek van de profeet Jeremia. Daar staat Bouw huizen, plant tuinen, sticht gezinnen... zoek het beste voor de stad... en bid voor haar tot de Heer.
De sculptuur Existential Distress van de Lörrachse kunstenaar Konrad Winzer vond zijn plek tussen het pastorie en de stadskerk. Winzer interpreteert in zijn werk de lijdende en wanhopige mens. Deze locatie is bewust gekozen, want tegenover de sculptuur staat het voormalige warenhuis (nu stadsbibliotheek) van de joodse familie Knopf. Zij hebben, net als de vele joden in deze stad, de gruwelen van het nationaalsocialisme, leed, wanhoop en vernietiging ervaren.
De Kronenfontein op de hoek Herrenstraße/Baslerstraße werd in 1827 gemaakt door de Zwitserse kunstenaar Urs Bargetzi. De naam van de fontein verwijst naar de locatie ervan - voor het voormalige Gasthaus zur Krone.
De sculptuur Oplopende tendens voor de Sparkassenfiliale Am Alten Markt is gemaakt door de Zweed Lasse Brander. Kleurloos, transparant glas, gesneden en gestapeld in rechthoeken, kronkelt gracieus omhoog op een granieten sokkel. Het licht dat op de glazen rand valt, creëert kleur- en lichtspel.
De fonteininstallatie Am Alten Markt van Franz Häring markeert met een cirkelvormig bronbekken het centrale kruispunt van de in 1995 opnieuw vormgegeven straatruimte. Het eindpunt van de Alten Markt wordt gevormd door een monoliet van groene serpentijn. s Avonds worden de twee werken verbonden door lichtgeleidende vezeltechnologie in de vloer.
De uit Jurakalksteen gemaakte Marktbron van de Zwitser Urs Bargetzi uit 1838 is een replica van de fontein op de Münsterberg in Bazel.
De kubusvormige sculptuur Graniet Rosa Porriño op de oude markt is van Ulrich Rückriem. Midden op een kruispunt staat een machtige granieten kubus. De vormgeving heeft een concept. Gaten, scheuren en spleten zijn sporen van de natuurlijke oorsprong van het gesteente. Tegelijkertijd verwijzen ze ook naar de technische uitvoering van de kunstenaar.
De Hertenfontein op de kruising Turmstraße/Tumringer Straße met een klassieke zuil en stadswapen in de trog is ontworpen door Urs Bargetzi in 1827. Hier stond oorspronkelijk de herberg Hirschen.
Het Hebelmonument in het Hebelpark werd in 1910 door Wilhelm Gerstel gecreëerd als naturalistisch vormgegeven, levensgroot standbeeld van de Alemannische dichter.
De fonteinfiguren De Heiner en de Brassenheimer Müller van Karl-Henning Seemann geven het Bahnhofsplatz een vrolijke noot. De voorstelling van de dikke molenaar die verbaasd kijkt naar Heiner die op zijn paard voorbij galoppeert, is gebaseerd op een kalenderverhaal van Johann Peter Hebel.
Voor het nieuwe stadhuis staat de sculptuur Triade van Giancarlo Sangregorio. Het is een abstracte stenen sculptuur van zwart-groene serpentijn en rood Zweeds graniet. De fonteinsculptuur Bron van het leven van Jörg Bollin, een vruchtvormige steen waar water uit stroomt, symboliseert de oorsprong van al het leven.
De grote sculptuur Zittende van Lörrach van Franz Bernhard staat bij de onderdoorgang aan de stadspoort. De kunstenaar streeft met deze stalen sculptuur naar een wezenlijke voorstelling. Bewust blijven de sporen van het gereedschap zichtbaar, zijn de lasnaden ongecoat en de metalen oppervlakken onverzegeld.
Max Laeugers Keramisch reliëf aan de Bonifatiuskerk toont Jezus aan het kruis met Maria en Johannes, samen met elementen uit de bijbelse gelijkenissen. Het werk, gemaakt in de geest van de Jugendstil, is in 1902 gecreëerd door Max Laeuger.
De fonteinsculptuur Wolkenweegschaal op het Senigalliaplatz is in 1997 gemaakt door Franz Häring van drie verschillende materialen, steen, staal en plexiglas, en verbonden met water. Geïnspireerd door water, ziet de kunstenaar het waterbassin als een schip waarin hij acht fonteinen als zeilen plaatst. Zijn installatie komt tot leven door een pendelende waterschep die twee keer per minuut water in het bassin giet en de waterkringloop symboliseert. Een vierkante, azuurblauwe plaat van plexiglas met het motief van een wolkenhemel bekroont de wolkenweegschaal en geeft het zijn naam.
De cor-ten-stalen sculptuur van de Engelse beeldhouwer Nigel Hall staat in de stedelijke binnenruimte voor de ingang van de nieuwe uitbreiding van de Sparkasse en de westzijde van het districtskantoor. Nigel Hall is een constructivist die abstracte ruimte-tekens ontwikkelt, vergelijkbaar met Eduardo Chillida of Norbert Krikke. Ruimte en tijd zijn onafscheidelijke relatie factoren van deze vrijstaande sculptuur. De beeldhouwer gaf zijn sculptuur de naam Lörrach rising.
9 november is de naam van de sculptuur voor het districtskantoor van Lörrach. Bernd Goering herinnert aan drie data: 9 november 1918, 1938 en 1989. Alle drie data zijn politieke gebeurtenissen en keerpunten in de geschiedenis van Duitsland. Twee rechtopstaande betonnen pilaren flankeren twee diagonale en ogenschijnlijk elkaar kruisende betonnen steunen. Samen vormen ze een van beide kanten leesbare Romeinse IX en XI. Het materiaal beton moet herinneren aan de meest recente gebeurtenis, de val van de muur. Ingegoten letters verwijzen bovendien naar de gebeurtenissen die met de jaartallen verbonden zijn en lichten deze toe.
De grote zuilenfiguur op het Senser-plein is van Stephan Balkenhol. Een mannelijke figuur staat op een felrode zuil. In zijn figuur ziet Balkenhol de burgerlijke tijdgenoot, de hedendaagse mens, en interpreteert deze als alledaags, onopvallend, gemiddeld. Het originele beeld, gemaakt van douglassparhout, heeft geleden onder weersinvloeden en moest worden gerestaureerd. Sinds 2016 heeft deze nu een plaats gevonden in het Kulturzentrum Burghof. Op het Senser-plein staat een replica van de sculptuur van Stephan Balkenhol, gemaakt van metaal.
Onderbroken natuurlijke kringloop is de naam van de fontein van Bernd Goering in de Tumringer Straße 187. De onvolmaakte cirkelvorm symboliseert de verstorende inmenging van de mens in de natuur.
De Herdenkingsplaquette met zevenarmige kandelaar in de Synagogengasse tussen Teichstraße en Neuer Marktplatz herinnert aan de voormalige synagoge. In de Reichspogromnacht van 1938 werd deze joodse plaats zwaar beschadigd en uiteindelijk in 1939 afgebroken.
De fonteinsculptuur Levensboom staat op de markt en is ontworpen en gerealiseerd door Michael Fischer. Boven de langwerpige fonteinbak rijst de levensboom op met een liefdespaar in de boomkruin als symbool voor al het levende. De kunstenaar kiest niet voor niets levendige momenten, aangezien op deze markt op dinsdag, donderdag en zaterdag een kleurrijke boerenmarkt plaatsvindt.