FrankenwaldSteigla Grenzer-Weg -> FrankenwaldSteigla Grenzer-Weg

Begrijp het bos - Brandgangen in bosrijke hellingen, doorwaadbare plaatsen door rivieren: Verken het cultuurlandschap in het natuurpark Frankenwald en lees de sporen van zijn geschiedenis! Hoe leefden en leven mensen van en met het bos? Stap voor stap groeit het begrip: mensen veranderen hun omgeving en de omgeving verandert de mensen.

Een stap hier, een stap daar… Hoe gemakkelijk dat ons afgaat! Wie niet in deze regio woonde tijdens het tijdperk van het IJzeren Gordijn, kan nauwelijks begrijpen met welk gevoel van geluk de plaatselijke bevolking de grens tussen Opper-Franken en Thüringen oversteekt. Onze "Grenzer-Weg" leidt u zoals dat 40 jaar lang onmogelijk was: u steekt het Grüne Band over, een natuurlijk biotoop ontstaan in de schaduw van metalen hekken, mijnen en wachttorens. De dodenstrook is een levenslijn geworden! Deze zichtbare grens markeert ook twee onzichtbare voor het oog: op onze weg verandert u van taalgebied tussen Opper-Frankisch en Thürings dialect. En nog een grens moet genoemd worden: de waterscheiding! Terwijl op de noordelijke helft van onze weg de beken zich verzamelen richting Saale en Elbe, stromen ze zuidelijk naar de Main en de Rijn.

Het IJzeren Gordijn is geschiedenis. Maar niemand uit de regio steekt de grens over zonder aan hem te denken. Tijdens de Grenzer-Stammtisch worden herinneringen uitgewisseld - en verwerkt. En de eens verboden paden worden samen bewandeld: de Franken bewonderen in het Thüringse Schlegel de oudste wilde appelboom van 400 jaar oud. En de Thuringers gaan graag naar het oudste restaurant van het Frankenwald in Carlsgrün.

Routebeschrijving:

We beginnen onze wandeling bij het oudste restaurant van het Frankenwald in het centrum van Carlsgrün. We verlaten het dorp in noordelijke richting via de Schlehknockstraße. Aan de rand van het dorp wacht ons een ander uitzicht op de wandeling die voor ons ligt. Onze blik dwaalt van de Kulmberg in het westen over het dal van de Thüringische Muschwitz en de hoogten van de dorpen Seibis en Schlegel tot aan de Rumpelbühl, waar vroeger naar ertsen werd gezocht en vandaag de dag wijn wordt verbouwd.

We blijven op het geasfalteerde gedeelte van de weg tot vlak voor het sportveld, waar we rechtsaf slaan een veldweg op. Lichtjes dalend volgen we deze weg, tot we vlak voor het kleine beekje opnieuw rechtsaf slaan en op een natuurlijk pad langs de rand van het natuurgebied verdergaan. De Thüringische Muschwitz vormt de grens tussen Beieren en Thüringen. Langs het voormalige IJzeren Gordijn hebben veel dier- en plantensoorten weten te overleven die in de intensief bewerkte landbouw zeldzaam zijn geworden. Afgezien van de grensbewakers van de DDR was het nauwelijks iemand toegestaan zich zo dicht bij de grens aan Thüringse zijde te bevinden. Tijdens het bestaan van de innerlijke Duitse grens was het niet toegestaan om de gebieden te bewerken. De natuur kreeg zo veertig jaar de tijd om zich te herstellen van de menselijke activiteit.

We verlaten het beschermde gebied bij de volgende kruising, slaan linksaf en gaan ongeveer 300 m licht stijgend bergopwaarts. Aangekomen bij de rand van het bos betreden we de bosafdeling Krötensee. Er begint een rustig gedeelte door de bestanden van de Beierse Staatsbossen, voordat we, niet ver van de waterscheiding Elbe/Rijn, de voormalige grens en de kolonnenweg oversteken en Thüringen betreden. Een korte klim brengt ons naar de Rennsteig, waar we elkaar onderaan de Kulm ontmoeten en die ons begeleidt tot aan Schlegel.

Ook rond de Kulm is een natuurgebied aangewezen. Terwijl elders natuurlijke bossen vaak moesten wijken voor sparrenbossen, is hier een loofbosmengeling met bergesdoorn, beuk en gewone es behouden gebleven.

We ronden de Kulmberg en komen westelijk van Schlegel uit het bos. Een veldweg die de weg kruist bij de rand van het bos, leidt ons parallel aan de weg naar Schlegel. Langs de weg is er een mooi uitzicht over Schlegel naar Lichtenberg en Blankenstein - het start- en eindpunt van de Rennsteig. In Schlegel verlaat het langeafstandswandelpad ons precies in die richting, terwijl we, rechts aanhoudend, over de Marienberg met zijn fantastische uitzichten opnieuw richting Muschwitzdal gaan.

Maar voordat we weer terugkeren naar Frankische gebieden bij de voormalige botermolen, leidt de weg ons nog naar Seibis. Het typische Frankische dorp met zijn leistenen huizen doorkruisen we kort en slaan, nauwelijks in het dorp aangekomen, rechtsaf en volgen de Saubachvallei tot aan de brug over de Muschwitz. Op paden en bospaden blijven we parallel aan de Muschwitz in westelijke richting, tot we bij de Krötenmühle komen. Langs de weg verschijnen - zoals hier - steeds weer informatieborden met korte uitleg over de thema's "grens", "natuur" en "geschiedenis". Deze maken deel uit van het Nordic Walking-programma "Lopen langs het Grüne Band" en mogen natuurlijk ook door wandelaars gebruikt worden.

Na de parkeerplaats bij de Krötenmühle verlaten we de weg in zuidelijke richting over een natuurlijk pad. Dit pad leidt aan de voet van de Rumpelbühl naar de Mordlau. Hier werd eeuwenlang mijnbouw bedreven en overal langs de weg zijn schraapgaten en bindgen te zien, die getuigen van het harde werk uit die tijd. Men dient hier de waarschuwingen serieus te nemen en op het pad te blijven!

Een andere bijzonderheid is de wijngaard naast de voormalige schans. Sinds enkele jaren oogsten hobby-wijnmakers uit de omgeving hun eigen wijn op de hellingen van het Frankenwald.

Nadat we het voormalige mijnbouwgebied hebben verlaten, komen we uit bij de provinciale weg.

We passeren het kuurpark kort en gaan rechtuit langs het restaurant "Schönen Aussicht" de "Alte Langenbacher Straße" in. We volgen deze laan met zijn prachtige uitzichten ongeveer 850 m, tot we rechtsaf slaan en Carlsgrün al dichtbij is.

Een laatste keer steken we de provinciale weg over en lopen langs de sporthal rechtuit naar onze start- en eindbestemming.