FrankenwaldSteigla Ebersbacher Weg

Luister naar de stilte - Waar komt het zachte gezoem van de bosbijen vandaan? Waar staat het hert dat de tak voorzichtig liet kraken? Luister naar het geluid van de stilte, geniet van de rust! Wandelen in het Frankenwald is een contrastprogramma ten opzichte van de overstimulatie. Het oor opent zich voor nieuwe geluidswerelden - en natuurlijke stilte overstemt het dagelijks leven!

Het zachte ruisen van de Weiße Main begeleidt ons een eindje op onze "Ebersbacher Weg". We observeren hoe hij bij Aichig door de Teufelsgraben wordt versterkt en bij de Forstlasmühle door de Schorgast. Hoewel de bronrivier van de Main korter is dan zijn broer, de Rote Main, is hij wel aanzienlijk waterrijker! Bij Hauenreuth houdt een stuw het water tegen en herinnert het bulderend eraan dat de kracht van het water hier al werd benut toen er nog geen sprake was van alternatieve energieën. Bij Ebersbach lokt een kneippbad dat u uitnodigt om de afweerkrachten van het water aan den lijve te ondervinden. In het prachtige Buchwald achter de Plassenburg is het water niet te horen, maar wel het tjilpen van de vogels, het ritselen van de bladeren en het strijken van de wind door de boomtoppen.

Routebeschrijving

We parkeren onze auto op de parkeerplaats bij het zwembad en steken via een kleine brug de Buchgasse over. Het wordt aanbevolen om de route met de klok mee te volgen, dus slaan we hier linksaf.

Onze weg leidt ons de Buchwald in en voorlopig blijven we op de lange bospaden in een gevarieerd gemengd bos. Voor de laatste klim slaan we linksaf naar het onverharde bospad dat ons langs de berghelling leidt. In zicht van een klein weiland komen we weer op een bredere bospad waar we afdalen naar het dal van de Weiße Main.

Niet ver van de Weiße Main begint een smal pad langs de bosrand dat later over weilanden naar Hauenreuth leidt. Net voor de Mainbrug in het dorp slaan we rechtsaf en volgen we de weg in de open lucht langs de rand van de Weiße Main, voorbij een kneippbad, naar het ongeveer 20 woningen tellende Ebersbach. Verschillende plaquettes herinneren aan de succesvolle deelname aan de competities voor het verfraaien van de dorpen.

Voordat we onze rondwandeling voortzetten, is een uitstapje naar het dorpsmuseum in Ködnitz (ongeveer 1 km enkele reis) ten zeerste aan te bevelen. Het is het enige in zijn soort in Opper-Franken. We bereiken het dorp door aan het einde van het dorp de straat naar links te verlaten en stroomopwaarts te gaan in het dal van de Weiße Main. Op de terugweg naar Ebersbach hebben we uitzicht op de "Weinleite" boven de Main. Dit wordt beschouwd als de "mooiste Muschelkalkhelling van het Obermainische Bruchschollenland". Een hoogtepunt is het dorpsmuseum dat in 1993 is opgericht. Daar worden onderwijsomstandigheden en werkwijzen uit het verleden levendig gepresenteerd. Terwijl de school in 1961 nog het 100-jarig jubileum kon vieren, betekende de onderwijsvernieuwing in 1969 het einde voor de enklassige school in Ködnitz en voor alle dorpsscholen in Beieren.

Sinds 1977 vormen Ködnitz, Trebgast en Harsdorf een administratieve gemeenschap met het administratief centrum in Trebgast. Bij de interpretatie van de nogal eigenaardige naam wijst Günter Wild op de dubbele aanduiding van de naam: Ködnitz (Chotvenice; van de persoonsnaam Choten en de in de lokale taal gebruikte naam "Kängst" of "Kengst". Volgens Wild wijst de uitgang -itz op de Slavische nederzettingen tussen 700 en 1000 na Christus. De Frankische kolonisten zouden Chotvenice kunnen hebben genoemd zoals "Kotentz", wat Ködnitz werd. De steile hellingen zouden de kolonisten ook hebben aangezet - aldus Wild - om hun nederzetting "Gehängicht" te noemen, waaruit dan "Gehängst" en uiteindelijk "Kängst"/"Kengst" werd.

Na deze reis terug in de tijd wandelen we vanuit Ebersbach omhoog naar het bos. Via meerdere bos- en bospaden bereiken we op de hoogte - nog steeds in het bos - de Mainwanderweg en de Markgrafenweg, die ons naar rechts door de Buchwald naar de oude Meranierfeste, de Plassenburg op 422 meter hoogte, begeleiden. Vanaf hier leiden een aantal voetpaden, waaronder het Gutmannsgässchen en het Grünwehr, naar de oude stad van Kulmbach. Onze wandelroute leidt ons om de Plassenburg heen en via de Obere en Untere Buchgasse terug naar ons startpunt.

Aan het einde van de wandeling is een bezoek aan de Kommunbräu de moeite waard. Het zelfgebrouwen bier en de goede Frankische keuken maken de wandeling culinair af.