Ebendörfel - Drohmberg - Rote Schenke

Van Denkmalstraße 1a, 02692 Großpostwitz/O.L., Saksen, Duitsland
Naar Pielitz 20, 02627 Kubschütz, Saksen, Duitsland

Routing Wandelen - het mooiste

 

Ebendörfel - Drohmberg - Schmoritz - Rote Schenke

 

Ebendörfel-Krijgersmonument-Drohmberg/Silvesterbaan-Echo-Schmoritz/Piek-Schafberg-Rote Schenke (4 km)

 

In Ebendörfel begint het wandelpad dat gemarkeerd is met de gele stip bij de afslag Denkmalstraße van de B96 (Bautzener Straße).

Vroeger had het deel van Großpostwitz nog 2 herbergen: Elle en KInd (gemengdwarenwinkel met herberg, vroeger Hantusch). Vandaag de dag moeten we proviand in onze rugzak meenemen, want pas bij de Rote Schenke kunnen we voor een pauze binnenkomen (behalve op maandag en dinsdag).

De Drohmberg had echter nooit een bergherberg. In 1884 besloot de Bautzener Gebirgsverein na rijp beraad hiervoor de Mönchswalder Berg (we noemden altijd “de Mönchser”), want die had een goede spoorverbinding met 4 stations. Ook de legendarische herbergier Gerhard Köhler overwoog in 1931, toen hij van Wehrsdorf naar Rascha kwam, of hij bovenop de Drohmberg een herberg zou bouwen of liever het bestaande aan de voet zou overnemen. Zoals hij me ooit verzekerde, was zijn beslissing voor de herberg "Zum Drohmberg" beneden in het dorp Rascha de juiste. Veel meer belangstelling, en dat het hele jaar door, vanwege de ligging aan de doorgaande weg 96 van Zittau naar Saßnitz, was daarmee verbonden.
Geburtsstätte M. Rostock 

Wanneer we nu de Denkmalstraße opgaan, komen we langs het geboortehuis van de onderzoeker Michał Rostok (1821–1893). Het huis dateert uit ongeveer 1800.

 

Bij het Krijgersmonument van Ebendörfel voor de gesneuvelden in de Eerste Wereldoorlog komen we aan. Vlak daarnaast vond vroeger het heksenverbrandingsritueel plaats (Walpurgis). Hier ontmoeten we ook de Königseg, die de Drohmberg omringt. Een prachtig uitzicht krijgen we vooral naar het noorden, op de nabijgelegen Oberlausitzer hoofdstad Bautzen, die tot 1868 officieel Budissin heette. Het uitzicht reikt verder naar het noorden tot in het Heideland met de grote dennenbossen.
De buurtschap van Ebendörfel strekt zich uit tot over de piek van de Drohmberg, ja zelfs tot aan het Kunitzer Water, waarbij de plek van 1400 tot 1842 in het bezit was van het Bautzner Domsticht.

Ebendörfel vanuit het monument gezien

We betreden het bos en wandelen licht omhoog, later slaan we rechtsaf, het wordt nu iets steiler en we lopen langs de oude grens van de weilanden naar Binnewitz. Overal heeft het sparrenbos zwaar geleden in de droge en hete jaren 2018 en 2019. Daardoor kon de barkkever zich sterk verspreiden. Stormen deden de rest en in 2020 leidde dit tot de vernietiging van de sparrenbossen in grote mate.

Wanneer we de hooggelegen regio bereiken, staan er grensstenen naar Binnewitz aan de linkerkant van het pad. We komen al snel bij de Silvesterbaan. Een omweg naar rechts naar de top van de Drohmberg met de Teufelskanzel (hier een nieuw bord van de Drohmbergvrienden sinds 2023) is aangegeven. Ons wandelpad daalt nu naar het oosten. Nog voor de bosrand bereiken we de oude Kleinkunitzer weilanden. Aan de bosrand is er naast het mooie uitzicht naar het zuidoosten op het Hromadnik-Czorneboh-massief ook het Echo.

Bij het Echo met uitzicht op de Czorneboh

Het oude kerkenpad over de “Almwiese” bij de pas tussen Drohmberg en Schmoritz moet vandaag minder gebruikt worden (verzoek van de grondbezitter), daarom gaan we links langs de bosrand (gele stip) verder. Beneden komen we op het Siebenhügelpad (groene streep), dat van Bautzen naar de Bieleboh leidt. Een stuk gezamenlijk worden we nu door de twee kleurmarkeringen geleid, waarbij we ons rechts houden.

Nu hebben we de afslag naar Schmoritz bereikt en onze gele stip slaat naar links af, het bos in. Daarmee zijn we op de oude weilanden van Mehlteuer. We houden weer licht links aan en op bijna rechte paden, waarbij we licht stijgen, bereiken we de top van de Schmoritz met 412 m. De Sorbische bergnaam is Šmorc of Zmorc. Het nieuwe bord, opgericht in 2023 door de gemeente Großpostwitz en de Drohmbergvrienden uit Rascha en Ebendörfel, geeft ons details. 
De stad Budissin kocht de houtrijke berg samen met Mehlteuer in 1584. Op de berg is er een middeleeuwse verdedigingsinstallatie en interessante steenheuvels.

De top van de Schmoritz 

De eigenlijke topregio (zuidzijde) was een zogenaamde hoogburcht, d.w.z. sinds ca. 1160 tot nauwelijks langer dan 1225 een woonplaats (R.Spehr) waarschijnlijk ter beveiliging van oude handelswegen van Budissin naar Cunewalde en verder.

De uitgebreide topregio van de Schmoritz strekt zich over bijna een kilometer naar het zuidoosten uit tot aan de Schafberg (380 m).
De Schafberg zien we rechts, wanneer we uit het Schmoritzbos komen. De berg was het weiden voor het riddergoed Pielitz, dat in Großkunitz een schapenboerderij bezat. 

Links beneden staat echter de Rote Schenke, die we zoals in een sprookjesland “achter de 7 bergen” bereiken, hoewel het slechts 3 bergen waren die we moesten nemen.

Mordstein bij de Rote Schenke

Hier komt de oude gerechts- en marktweg van Bautzen, die over de Schönberger pas naar Cunewalde leidde en van daar verder naar Zittau. Aan deze eens druk begaanbare weg werd in 1809 een herberg gebouwd, de Schafschenke. Tegenwoordig loopt hier het wandelpad met de gele streep.
In 1859 kwam de naam Rote Schenke op, misschien vanwege de bloedstroom bij de gevechten van de usurpator Napoleon tegen de Russen, die tijdens de bevrijdingsoorlogen de Pruisen hielpen, in 1813 bij de pas van Mehlteuer naar Pielitz. Daar kwamen de gewonden hierheen.
Het staat echter ook een moordsteen naast, die wijst op een molenaar Rothe van de voormalige Schafbergmühle, die op 22.1.1859 hier 2 passerende Cunewalder vermoordde. Hij was zwaar in de schulden en nam enkele dagen later zijn leven.

 

In ieder geval heeft men hier een geweldig uitzicht op de bergketen Czorneboh, Sornßiger Berg, evenals in het Rachlauer dal. Daarachter groeten Hochkirch, de Wohlaer Berg, de Königshainer bergen en de Landeskrone.

Sinds 1919 is de herberg in familiebezit. Karl Schramm, de vader van de huidige herbergier, bezat het en zijn vrouw Frieda (1920-2011) schonk uit en bediende. Bij haar kwamen we als kinderen vaak binnen tijdens onze wandelingen (zie artikel “Zum Czorneboh”).

De terugweg kunnen we ook via Mehlteuer maken (gele streep) en daar links het bos in afslaan. Wanneer we daaruit weer komen, nemen we de groene streep naar rechts en blijven ongeveer 600 m op deze route. Daarbij zijn we dan op de Denkmalweg, die ons recht door terug naar Ebendörfel leidt, terwijl de groene streep rechts naar Binnewitz afbuigt.

Totale afstand/route dan: 8,5 km

Foto's: Dietmar Eichhorn

Op Heimatbild.de Ebendörfel - Rote Schenke