Antiguo Cuartel de Santa Elena - Cádiz - Andalusië

Dit gebouw was vroeger de Santa Elena Kazerne.

Waar nu autos geparkeerd staan kwam vroeger de zee. Tot de jaren veertig van de 20e eeuw had de Puertas de Tierra twee infanteriekazernes , genaamd Santa Elena en San Roque ter nagedachtenis aan enkele oude kapellen die daar bestonden. In de eerste had waar het Álava Infantry Regiment zijn hoofdkwartier.

In 1895, ter gelegenheid van de oorlog tegen de Cubaanse opstand, werden regimenten uit beide kazernes uitgezonden om op het eiland Cuba te vechten en met hen talrijke burgers van Cádiz die daar in de gelederen dienden. Aan het begin van datzelfde jaar, 1895, hadden de Cubaanse onafhankelijkheidsstrijders de wapens opgenomen tegen Spanje, de zogenaamde  ‘grito de Baire’ (schreeuw van Baire), en de regering in Madrid reageerde met het sturen van bijna 20.000 soldaten. De haven van Cadiz was een van de havens die door de autoriteiten waren uitgekozen voor de inscheping van troepen die naar de oorlog in Cuba trokken. Bijna wekelijks stroomden de inwoners van Cádiz naar de kade om afscheid te nemen van de soldaten van de regimenten die uit verschillende delen van het schiereiland kwamen. Het was een vreugdevol afscheid en iedereen hoopte op een snelle overwinning en een snelle thuiskomst.

De overwinning op de Cubaanse opstandelingen leek zeker, maar niemand rekende op de verschrikkelijke tropische ziekten die de troepen op het schiereiland zouden decimeren. De vanaf het schiereiland gestuurde regimenten leden veel meer slachtoffers door ziekte dan door oorlogshandelingen.

In de zomer van 1898, na het staakt-het-vuren en het begin van vredesonderhandelingen met de Verenigde Staten, die zouden uitmonden in het Verdrag van Parijs, zou de pijnlijke repatriëring van de troepen beginnen. Cádiz werd opnieuw gekozen als de belangrijkste bestemming voor de schepen die Cuba en Puerto Rico vol soldaten, ambtenaren en families achterlieten die wilden terugkeren naar het schiereiland. Het lezen van de exemplaren van Diario de Cádiz uit de tweede helft van 1898 en de eerste helft van 1899 veronderstelt een gedetailleerd verslag van deze repatriëring . Opnieuw gingen duizenden mensen uit Cádiz bijna dagelijks naar de pier, dit keer om degenen die van de Antillen terugkeerden te verwelkomen en te troosten. Tussen oktober 1898 en februari 1899,bijna 45.000 soldaten kwamen aan bij de kade van Cádiz.

Willem Vandenameele