Eglise Saint-Pierre-es-Liens - Les Riceys

De kerk Saint-Pierre-ès-Liens in Riceys-Bas bestaat al minstens sinds het einde van de 7e eeuw. Het is de moederkerk van de stad Les Riceys.

Het huidige uiterlijk dateert van de overgang tussen de Middeleeuwen en de Renaissance, en de stijl weerspiegelt beide periodes. Het koor werd gebouwd aan het einde van de 15e eeuw, gevolgd door de zijkapellen bij het koor, het dwarsschip en het schip in de eerste helft van de 16e eeuw. De jaartallen 1522 en 1527 staan op de zuidelijke pilaren en 1543 op de eerste noordelijke pilaar.

De westgevel dateert uit het midden van de 16e eeuw en het geheel werd voltooid met de toevoeging van twee zijkapellen aan het koor in 1614 en 1647. De grote stenen trap bij de westelijke ingang werd herbouwd in 1861. De kerk bestaat uit een schip met vier traveeën en drie schepen met zijkapellen tussen de steunberen, een niet vooruitspringend dwarsschip en een koor met drie traveeën en drie schepen, ook met kapellen, eindigend in een driezijdige apsis. De westgevel heeft een halfrond portaal met daarboven een tweede verdieping met een buitengalerij en drie stenen lantaarns met koepels.

De oudste overgebleven ramen dateren uit het einde van de 15e eeuw, met de Calvarieberg en de Apostolische Geloofsbelijdenis in de apsis. De centrale travee is gewijd aan het leven van Sint Pieter, met schenkers die door de heilige als paus worden voorgesteld; de Apostolische Geloofsbelijdenis met apostelen en profeten die op elkaar reageren door middel van phylacteries; Christus van Medelijden vergezeld van fragmenten van een Boom van Jesse, Sint Robert, en ongelijksoortige scènes zoals de Onthoofding van Sint Johannes de Doper. Rond 1525 werd het gebrandschilderde raam gewijd aan Genesis gemaakt, volgens een iconografisch model dat gebruikelijk was in de Champagne. De ramen in het middenschip, met hun originele afbeeldingen van de Wonderbaarlijke Hostie en het Verhaal van de Drie Doden en de Drie Levenden, dateren uit 1549 en 1550. Decoratieve en figuratieve glas-in-loodramen werden in de 19e eeuw geïnstalleerd, met name door L.V. Gesta in 1871 en 1880 voor een beschermengel (travee 6), een Heilige Barbara en een Heilige Emilie (travee 11), en door E. Virot in 1872 voor een opvoeding van de Maagd (travee 7). De gebrandschilderde ramen werden volledig herbouwd in 1869.

Tussen 1876 en 1895 werd er echter ernstige schade veroorzaakt door hagel. De hoofdramen werden gerestaureerd door J.J. Gruber in 1960 (Miraculeuze Hostie), daarna tussen 1974 en 1976 en tenslotte in 1981 (Verhaal van de Drie Doden). In 1983 werd het hoofdraam beschadigd doordat er stenen naar werden gegooid. Van 1985 tot 1987 verwijderde het Vinum-atelier verschillende panelen die werden toegevoegd aan de glas-in-loodramen van de Vier ruiters van de Apocalyps in het bijgebouw van de schatkamer van de kathedraal van Troyes.Het gebouw en de glas-in-loodramen werden in 1840 geklasseerd.

Willem Vandenameele