LAC DE LA MOUCHE

Lac de la Mouche wordt tegengehouden door een 410 meter lange dam die tussen 1881 en 1890 als semi-viaduct werd gebouwd. Het meer van 94 hectare is gemakkelijk te bewandelen of te mountainbiken tijdens een tocht van 7 km. Je kunt de weerspiegelingen van de dorpen St-Ciergues en Perrancey en de bossen die het meer domineren bewonderen.

Wandeling beschikbaar op de gratis Id-Vizit applicatie!
Id-Vizit is een echte persoonlijke reisgezel en biedt gepersonaliseerde, leuke en interactieve routes!
+ info over Id-Vizit

Leuke tour ook beschikbaar op de Id-Vizit app:
Lac de la Mouche en de onderwaterlegendes
Samen gaan we het meer ontdekken, jij op het wandelpad en ik onder water. Dit meer staat bekend als het meest natuurlijke van de 4 meren in de regio Langres. In de lente, van april tot juni, is het water zo helder dat je er zo in kunt duiken! Als je goed kijkt, zie je misschien de bubbels van onze duikvrienden, die ook komen profiteren van de zichtbaarheid van dit meer. Als we duiken, denken we aan legendes en hun monsters, de een nog bizarder dan de ander. Maar ken je al deze verhalen?

Voor natuurliefhebbers:
Het Lac de Saint-Ciergues, of réservoir de la Mouche, is een van de vier kunstmatige stuwmeren in de regio Langrois die aan het eind van de 19e eeuw werden aangelegd om de bevaarbaarheid van het Canal de la Marne à la Saône in de zomer te garanderen. Het eutrofe water ligt op de bodem van een diepe vallei in het Plateau van Langres, waardoor de oevers van het meer relatief steil zijn (nooit minder dan 5%). Deze biotoop wordt gekenmerkt door zijn waterpeil dat sterk varieert op verschillende tijdstippen van het jaar, afhankelijk van de behoeften van het kanaal (vrij laag in de late zomer en de herfst).

Vegetatie:
Deze bijzondere omstandigheden begunstigen een bijzonder vegetatietype dat al heel lang gestabiliseerd is en dat een functie is van de vochtigheidsgradiënt: ondergedompelde vegetatie met vooral een alg van het type "water-lustre", die vrij zeldzaam is omdat ze de neiging heeft terug te vallen in vervuild water, amfibische vegetatie en, op het kruispunt van deze twee groepen, de waterweegbree met grasachtige bladeren, een opmerkelijke soort die nog nooit eerder in de Haute-Marne was gesignaleerd en die in Saint-Ciergues overvloedig blijkt voor te komen. Daarna volgen de overvloedige rietvelden en baldingera, die zeer dicht op de oevers van het meer staan en het aanzicht van de oevervegetatie domineren. Ze herbergen een zeldzame soort, de moeraskiemander, die op de rode plantenlijst van Champagne-Ardenne staat, maar goed aangepast is aan tijdelijke overstromingen en hier af en toe grote populaties heeft. Op het bovenste deel van de oevers vindt men graslandvegetaties die bestand zijn tegen de mechanische druk van golven en winterse overstromingen (met hoekige knoflook, een zeldzame soort die beschermd is in Champagne-Ardenne), gevolgd door hoge kruidenvegetaties die meer nitrofiel zijn op de grens van de maximale waterstand. De twee hoofdstromen in het stuwmeer van La Mouche en het tiental beekjes dat rond het stuwmeer stroomt, bieden de gelegenheid om een specifieke amfibische vegetatie te ontwikkelen die verbonden is met stromend water.

Fauna:
De avifauna is hier goed vertegenwoordigd, hoewel minder overvloedig dan in sommige andere stuwmeren in de regio (weinig stortplaatsen en wadden). Toch trekt het meer veel soorten trekvogels aan; de herfst brengt watervogels, waarvan sommige hier overwinteren: meerkoeten, eenden, futen, bergeenden, wintertalingen en scharrelaars. Futen en meerkoeten broeden hier. Het rietland verbergt de broedplaatsen van een aantal zangvogels en verschillende roofvogels komen hier regelmatig. Er zijn bijna zestig soorten geïdentificeerd, waaronder 34 beschermde soorten en enkele die voorkomen op de nationale en regionale Rode Lijsten en de Vogelrichtlijn. Het meer is ook een belangrijke plek voor de voortplanting van amfibieën, met name kikkers.
De staat van instandhouding van het ZNIEFF is goed, hoewel er enige spijt is over de toename van bosbranden (die geconcentreerd zijn in het overstroomde vertrapte grasland), waardoor grote delen van de interessante vegetatie zijn vernietigd, evenals het overmatige gebruik van het stuwmeer in de zomer, wat leidt tot aanzienlijke aantasting van de oevers en plantengordels in de buurt van de geasfalteerde wegen, door vertrapping en parkeren van voertuigen.

DATAtourisme France