Steengroeven van Lapis Lacedaemonius

Aan weerszijden van de weg zijn hier stukken groen porfierachtig gesteenten te vinden. Deze steen staat bij de Romeinen bekend als Spartaanse steen of Lapis Lacedaemonius , of Porfiro Verde Antico voor Italiaanse bouwmeesters, of Spartaans porfier, basalt of andesiet. Met al deze namen is het duidelijk dat dit een zeer gewilde steen was voor bouwers in de oudheid. Langs deze weg zijn oude steengroeven gevonden, waarschijnlijk Romeinse. Maar er waren oudere steengroeven uit de Mykeense tijd verderop. Spartaanse porfier uit dit gebied was populair in Myceens Griekenland. Het werd gevonden in de Lapidary's Store van Knossos door Evans. Maar ook Romeinen hielden van deze rots zoals Pausanius beschrijft. En de Byzantijnen maakten er goed gebruik van. Je vindt de steen op de muren van de Neonian Baptistry in Ravenna , maar ook op de vloeren van St.Mark's in Venetië en Westminster Abbey in Londen.

Deze steen is afkomstig van een porfier andesiet en komt uit een lavakoepel van 2000 m lang en 500 m breed uit het Midden-Trias. Dit type koepels en rotsen ontstaat wanneer lava langzaam op het oppervlak uitbarst. Deze twee koepels zijn kleine uitbarstingen, zonder grote vulkanen in de omgeving. Deze rots heeft geen grote rotsblokken, maar eerder kleine blokken van minder dan 0,5 m, waarschijnlijk in kleine stukjes gebroken tijdens opheffing en vervorming als gevolg van tektonische activiteit.