Lourdesgrot van Vichten

De nieuwe Lourdesgrot van Vichten

(uit Luxemburger Wort 1932)

Het dorp Vichten heeft op de heuvel richting Michelbuch, vlakbij de weg Vichten-Ettelbrück, een Lourdesgrot gebouwd die een vrij getrouwe kopie is van het origineel.

Er zijn tegenwoordig veel grotten die tegen enorme kosten zijn gebouwd, bijvoorbeeld de grot in het nabijgelegen Vielsalm in België, die kort na de oorlog is gebouwd en enorm groot is. Een grot met een vergelijkbaar karakter is ook gemaakt in het nabijgelegen Pass, vlakbij Attert.
De landschappelijke omstandigheden in Vichten waren uitermate gunstig voor een dergelijk werk en de bouwer, de bekende Luxemburgse landschapsarchitect, de heer Wallenborn uit Bergem, slaagde erin een harmonie te creëren die een aangename en betoverende indruk maakt op alle bezoekers. Het zijn niet de enorme afmetingen die belangrijk zijn bij dergelijke gelegenheden maar de innerlijke houding, de geest van harmonie en liefde die uitgaat van het geheel, om iets te creëren dat echt origineel is en uniek past bij de plek in kwestie; maar dit is nog lang niet genoeg, er komt ook een zekere mystiek en traditie bij kijken.

Deze grotaffaire gaat terug tot 1915, toen op instigatie van een lokale, onbekende familie een bijna levensgroot beeld van Onze Lieve Vrouw van Lourdes werd opgericht in een nis in een rots met spleten die waren ontstaan door een rotsval, in opdracht van de toenmalige pastoor, dominee Herm Schmit. Deze grot kon tot op zekere hoogte worden omschreven als een kleine natuurlijke grot en het beeld van Bernadette bleef voorlopig in de graanschuur van de parochie, omdat men het niet aan de elementen wilde blootstellen. Het duurde niet lang voordat er van de ene op de andere dag een klein beschermend dak over het Mariabeeld werd geplaatst en er een schattig beschermend traliewerk werd geplaatst ter hoogte van de sokkel.
Al snel waren er bloemen te zien, die regelmatig werden vernieuwd door de inwoners van het dorp, en ook werden er kaarsen aangestoken om Onze Lieve Vrouw van Lourdes te eren op de feestdagen van Onze Lieve Vrouw. Lange tijd hebben verschillende inwoners van het dorp nagedacht over het idee om deze natuurlijke grot uit te breiden en een broeder van het klooster van de schoolbroeders in Kleinbettingen heeft na bestudering van de locatie en het landschap een schets gemaakt, maar deze werd niet gerealiseerd omdat men bang was dat de natuurlijke rots, die uit zeer losse zandsteen bestaat, niet bestand zou zijn tegen weersinvloeden. Het idee om een kunstmatige grot te maken van harder materiaal op ongeveer 2 kilometer afstand van de locatie rijpte geleidelijk. Maar toen begonnen de moeilijkheden pas, niet van de realisatie, maar van de validatie van het plan. De bestaande grotten in het land waren op dat moment niet geschikt als ontwerp. Jaren gingen voorbij en het prachtige beeld leek langzamerhand niet meer bestand tegen de weersinvloeden, totdat uiteindelijk de hele bevolking van het dorp en de parochie Vichten unaniem aandrong op een oplossing. Er werd een comité opgericht dat zich ook tot taak stelde om een siertuin aan te leggen op een stuk grond van de parochie dat direct aan het plein grenst. De verfraaiingsvereniging werd opgericht om het project te realiseren en stelde zich tot taak de uitvoering ervan te initiëren en de nodige fondsen te werven. Het succes van de eerste oproep bewees hoezeer de bevolking geïnteresseerd was in de realisatie van dit idee, en in deze tijden van ernstige crisis zijn de resultaten des te indrukwekkender. Een Engels spreekwoord zegt: “Niets is beter voor succes dan succes”. Natuurlijk was dit een aanmoediging voor het hele bestuur en zondag na zondag gingen ze op pad om de bekende grotten te bezoeken, niet alleen die in het binnenland, maar ook die in de nabijgelegen grensregio's van België en Frankrijk. Uiteindelijk werden ze het eens over de bijzonder warme uitdrukking van de eerder genoemde heer Josef Wallenborn uit Bergem, wiens bijzondere talent werd onthuld door de bouw van de grot in Tetingen en die in het dorp Eich.

Een gesprek ter plaatse overtuigde het bestuur ervan dat het werk met het volste vertrouwen aan de Luxemburgse grottenbouwer kon worden toevertrouwd.

Tegen Pinksteren 1932 begonnen de heer Wallenborn en zijn zonen en de broers Johann en Peter Koster met het werk aan het gebouw. Voor de bouw werden natuurlijke blokken met een gewicht tot 6 kwintaal gebruikt en de blokken werden ter plaatse gewonnen zonder machines of mechanische hulpmiddelen. Er werd meer dan 200 meter aan bouwstenen gebruikt voor de bouw van de rug tot aan de natuurlijke rots, waar de muur soms meer dan 2 meter dik is.

De natuurlijke vegetatie werd zoveel mogelijk gespaard en prachtig aangepast aan het geheel. De uitgegraven grond van de funderingen en het afval werd gebruikt om een kleine maar prachtige Engelse tuin aan te leggen op het bestaande terrein. De grot met de zijwanden om aan te sluiten bij het terrein heeft een voorgevel van 20 meter en is op sommige plaatsen wel 4,50 meter hoog, en met de installatie werd een straatgevel van 60 meter gecreëerd. Het geheel staat daar alsof het uit de grond is getoverd en past prachtig in het landschap.

“Goede dingen komen toe aan wie wacht”. Dit spreekwoord is echt van toepassing op deze kleine creatie, die het dorp Vichten in vurige liefde en aanbidding van zijn hemelse moeder heeft opgericht. Het geheel geeft de indruk dat hier handen aan het werk waren, geleid door devote toewijding en oprecht verlangen.

Het was nog maar net af toen de vrijgevigheid van de plaatselijke bewoners al stond te popelen om het te versieren. Een prachtig kruisbeeld met 2 kandelaars werd geschonken voor het altaar, en 2 antieke, waardevolle driearmige bronzen kandelaars werden plotseling aan weerszijden van de grot geplaatst. Het traliewerk met dubbele deuren werd geschonken door een plaatselijke smid met prachtig slotenmakers- en hamerwerk; net als bloemen voor het terrein en de beplanting van de speciaal achtergelaten uitsparingen in de rots van de grot.

Elke dag wordt het water dat nodig is voor de irrigatie door de plaatselijke bevolking met wagens naar de locatie gebracht en daar door deskundige handen gebruikt, zozeer zelfs dat er geen enkele plant is doodgegaan van alle coniferen en struiken die in de zomer zijn geplant.

En zo staat het er nu bij, dit juweeltje van menselijke inspanning, prachtig aangepast aan de natuur en de omgeving. De grot biedt een prachtig uitzicht op de valleien van de Attert en de Alzette en de Helperteknapp. Het chronogram dat dominee Lamberty uit Feulen voor deze gelegenheid maakte, mag hier niet onvermeld blijven. Het zal binnenkort worden gegraveerd in een gedenksteen die voor dit doel is bedoeld. Het luidt als volgt:

„sChönste helLlgste UnbefLeCkt eMpfangene JUngfraU bitte fÜr Die pfarrel VIChten.“

De plechtige kerkelijke inzegening van de grot, die zal worden uitgevoerd door de Eerwaarde heer Reinert, deken van Ospern, zal zondag om 15.15 uur plaatsvinden. Dezelfde avond om ongeveer 20.15 uur zal er een processie bij kaarslicht plaatsvinden. De grot zal dan verlicht worden met Bengaalse lichtjes. Alle toegewijden van de Koningin van de Hemel zijn van harte uitgenodigd voor deze viering.

Herrezen uit de gebroken stukken ...

Na de daad van vandalisme op 8 mei 2002 bleef er een hoop grote en kleine brokstukken over van het eens zo trotse Mariabeeld! Er was heel wat idealisme voor nodig om bij het zien van deze resten aan de restauratie van het beeld te denken en toch: Robert Jacoby ontfermde zich over de scherven, lijmde ze nauwgezet aan elkaar, lapte op waar stukken ontbraken, verstevigde waar nodig, schraapte de versleten verflagen eraf om uiteindelijk een vakman, de restaurateur John Elsen uit Grosbous, in staat te stellen het beeld de finishing touch te geven, d.w.z. weer de juiste kleur!

Het werk was een succes! Het bestuur van de Viichter grot had direct na het vandalisme op 8 mei 2002 opdracht gegeven voor een nieuw beeld, om ervoor te zorgen dat er op 15 augustus weer een Mariabeeld in het gebruikelijke formaat in de grot zou staan!

Op verzoek van vele vaste bezoekers van de Lourdesgrot werd echter besloten om het liefdevol gerestaureerde beeld terug te brengen naar zijn oorspronkelijke en rechtmatige plaats en het nieuwe beeld in “reserve” te houden, want je weet nooit of “heldendaden” zoals die van 8 mei 2002 zich zullen herhalen!

Mensen die hun frustratie tegen de hele wereld afreageren op zulke heilige voorwerpen of zelfs op levende dieren, zoals we helaas steeds vaker uit het geschreven of gesproken nieuws kunnen opmaken, zullen dat helaas ook in de toekomst blijven doen!

Het is maar goed dat er mensen zijn zoals Jacoby Rob die het opnemen tegen deze vandalen, trouw aan het motto: "Jullie hebben het verwoest, maar het zal herrijzen uit de ruïnes die jullie hebben achtergelaten, nog mooier dan voorheen."

Bedankt voor jullie steun, jullie doneren allemaal aan de zaak van de Vüichter Grott.

Vertaald met DeepL.com (gratis versie) uit het Duits

Bron: Paneel aan de grot

Eddy&Rita