Pluismeer

Behalve heide en zand ook wat gemengd bos en vennetjes. Het meest bekend is het Pluismeer.
Het Pluismeer is vermoedelijk ontstaan nadat het veen hier was afgegraven om aan brandstof te komen (bron: boek Van Heuvelrug tot Duin van Staatsbosbeheer)
In 1996 is het Pluismeer schoongemaakt. Het voedselrijke slib is afgevoerd, om zo de oorspronkelijke venvegetatie (zonnedauw, witte snavelbies, klokjesgentiaan, veenpluis) de kans te geven terug te keren.
De flora en fauna bij het Pluismeer zijn kwetsbaar. Een deel van het Pluismeer is daarom voor de koeien afgesloten. Ook mogen mensen er niet komen. Wie er toch komt, kan door de boswachter bekeurd worden. Omdat wandelaars het verbod vaak negeerden is het lage prikkeldraad vervangen door een hek.
Het water van het Pluismeertje wordt regelmatig gemeten. De uitslag zegt iets over de zuurgraad van de bodem van het meertje. Bij het Pluismeer was een paar eeuwen geleden ook landbouw. In de buurt van het Pluismeer zijn de gegraven sleuven nog te zien. Bij het Pluismeertje staat een vogelkijkhut. 

In de buurt van het Pluismeertje maakt bos plaats voor heide. Enige jaren geleden zijn de heidevelden achter het paleis Soestdijk open gekapt, zodat de heide terugkwam. Deze velden droge en natte heide worden nu in stand gehouden door ze te laten begrazen. In het bos van de Stulp liggen diverse grafheuvels, gemerkt door het Rijksinstituut voor Oudheidkundig Bodemonderzoek (ROB)

routeburo