KASTEEL RADBOUD

Graaf Floris V bouwde een reeks van dwangburch­ten om de Westfriezen in toom te houden, waarvan kasteel Radboud te Medemblik als enige is over­gebleven. In vroeger tijden was kasteel Radboud groter in omvang. Nu resteren nog twee woon­vleu­gels met vierkante torens en een ronde hoektoren.
Een dwangburcht is een versterkt bouwwerk waar­vanuit de bewoners van de plaats of de omlig­gen­de streek in bedwang konden worden gehou­den. In de Lage Landen zijn er veel dwang­burchten geweest. Mede door de afwisselde gebieden van wilder­nis, moerassen, meren, landerijen en terpen was het soms moeilijk om na verovering van het gebied het gewone volk onder controle te houden en opstan­den te onderdrukken. Dwangburchten waren hierbij vaak een goed hulpmiddel.
Het grondplan van kasteel Radboud wijkt af van wat destijds gebruikelijk was, het heeft geen zware hoofdtoren (donjon) gehad. Het kasteel bestond uit een rechthoekig plein van ca 40 bij 40 meter. Op de hoeken bevonden zich ronde uitspringende torens en in het midden van de zijden kleinere eveneens uitspringende vierkante torens. In het midden van de oostzijde bevond zich een poorttoren. Alhoewel de buitenmuren en torens voor een kasteel niet bijzonder zwaar waren, gold het kasteel toch als een sterke burcht. De defensieve kracht van het kasteel berustte op de uitspringende torens waardoor een intensieve verdediging van de muren mogelijk was. In later tijd werden de belegeringsmiddelen beter en heeft men de muren en torens hoger opgetrokken.
Toen het slot in 1889 aan het Rijk werd overgedragen, was er niets meer van over dan de twee woonvleugels met twee vierkante torens en de grondvesten van de zuidwestelijke ronde hoektoren.
Tussen 1890 en 1897 is het kasteel van rijkswege gerestaureerd. Zonder deze restauratie zou er van het kasteel niet veel meer over zijn. In 1967 heeft nog een tweede restauratie plaats gehad.

Biker