WIJSTER: DE NOORDERES

Op de Noorderes van Wijster werd tijdens een omvangrijke archeologische opgraving tussen 1958 en 1961 een groot welvarend Germaans dorp uit de Romeinse tijd opgegraven. Uit de opgravingen blijkt dat de nederzetting eind 2e eeuw is ontstaan en in de 4e eeuw was uitgegroeid tot een oppervlakte van zes hectare en toen enkele honderden inwoners telde. De nederzetting was door wegen in blokken verdeeld met elk een aantal boerderijen, bijbehorende putten, kuilhutten en spiekers. De nederzetting lag op een kruispunt van wegen, die in noordelijke richting leidden naar de kust-Friezen, in oostelijke richting naar andere gebieden van Saksenland en in zuidelijke richting onder meer naar de Romeinse garnizoenen aan de limes. De vondsten in de graven en de kuilhutten, die gebruikt werden voor allerlei vormen van nijverheid, tonen aan dat de nederzetting een belangrijke productie- en handelsplaats was. De brandgaten en slakken bewijzen dat er ijzer werd geproduceerd, gebaseerd op de verwerking van ijzeroer.

Biker