TUINWALLEN

Karakteristiek voor het Texelse landschap zijn de tuinwallen (‘tuunwoallen’). De uit graszoden op­ge­bouwde perceelscheidingen die de schapenweiden op het hogere pleistocene zand omzomen, accen­tueren als het ware het golvende karakter van het landschap. De tuinwallen zijn aangelegd na het afschaffen van het recht op overalweide. Het vee moest voor­taan op de eigen landjes blijven en er moest een vorm van perceelscheiding worden bedacht.
In het heuvelachtige oude land van Texel was het graven van sloten niet mogelijk vanwege de lage grondwaterstand. Rasters zetten van hout kon ook niet omdat er op het toen vrijwel boomloze Texel nauwelijks hout te vinden was. Dus werden het tuinwallen, gemaakt van graszoden.
Tuinwallen zijn aan weerszijden opgebouwd uit op elkaar gestapelde graszoden, van binnen op­ge­vuld met zand of losse grond en van boven afgedekt met een dekzode. Om te voorkomen dat de schapen over de wallen sprongen, werden er duindoorntakken in gestoken.

Biker