Roerstraat

" Mijn oude lagere school staat in de Roerstraat. Een rode bakstenen voorgevel, met ramen onderverdeeld in kleine ruitjes.

Rechts de Theodorusschool, waar Leonard en ik naartoe gingen. Links de Mariaschool, voor meisjes. Van elkaar gescheiden door klapdeuren waartegen verduisteringspapier was geplakt.

Meisjes zag je alleen in het speelkwartier, in de verte, ondersteboven in hun petticoatjes aan het klimrek hangen. Of zingend touwtjespringen. Ze kregen les van nonnen, die er stil en streng uitzagen en van wie werd gezegd dat ze kaal waren. "


" Mijn wandeling gisteren was begonnen in de Rooseveltlaan. Daar ter hoogte van het poortje naar de Roerstraat, had ik een vreemde mevrouw opgemerkt, voor wie ik als kind heel bang zou zijn geweest. Een bleek en hoogbejaard dametje, met dichtgeplamuurd gezicht en een tulband om haar hoofd. Haar lippen vermiljoenrood. Een mummie die naar de slager in de Maasstraat schuifelt en niemand hoort of ziet. "


" De Roerstraat. Meer plein dan straat. Net als de Jekerstraat en de IJsselstraat, en met vergelijkbare gevangenismuren. De aanblik van onderwijsinstellingen in Zuid. "


" In het speelkwartier spuugden Leonard en ik tegen de ramen en deuren in het smalle gedeelte van de Roerstraat, richting Merwedeplein. We gooiden zand en bladeren door een brievenbus. Broeder Hubertus blies op een sigaarvormig fluitje en wenkte ons verdrietig naar binnen. "


" De ramen van het klaslokaal zijn omhooggeschoven. In de tuinen tussen de Roerstraat en de Roosveltlaan hangt het gesnerp van vogels. In de verte de tram en een enkele brommer of auto. Af en toe een zuchtje wind. Ik ruik benzine en de bloeiende kastanje op de binnenplaats. "


Uit: Zuidelijke Wandelweg

Jos WRSM