Cruz de la Sierpes - Sevilla

Het Cruz de las Sierpes is een smeedijzeren kruis dat we momenteel kunnen vinden op de Plaza de Santa Cruz, in het hart van de meest toeristische wijk van de stad.

Dit kruis is te vinden onder twee namen: Cruz de la Cerrajería (de populairste) en Cruz de las Sierpes (mogelijk de echte naam, zoals we later zullen zien).

Het kruis van Las Sierpes werd gemaakt door de in Almonte geboren rejero Sebastián Conde in 1692 en moest een eerder exemplaar vervangen, mogelijk van hout, dat aan het begin van de 17e eeuw was geplaatst op wat bekend stond als Plazuela de la Cerrajería. De oorsprong lijkt verband te houden met een straataltaarstuk gewijd aan de Virgen de Regla op dezelfde plek.

Het houten kruis, dat in verval was geraakt omdat het buiten stond, was erg populair geworden en er werd besloten om het te vervangen door een smeedijzeren kruis. Het werd gemaakt door de bevolking en werd op 1 november 1692 in een plechtige processie gedragen op een praalwagen onder leiding van de broederschap van de Rozenkrans van de Sagrario vanaf de trappen van de kathedraal.

Elke 3 mei werd er een plechtigheid gehouden ter gelegenheid van het liturgische feest van het Heilig Kruis, ter herdenking van de ontdekking door de Heilige Helena van de relikwie van het Heilig Kruis van Christus in de 4e eeuw.

Blijkbaar werd het Sierpes-kruis het jaar daarop, in 1693, verguld en bleef het daar tot 1729, toen het werd verwijderd voor de intocht van Filips V in de stad. Het werd later in 1734 teruggeplaatst op verzoek van de plaatselijke bewoners, waaraan een merkwaardige anekdote is toegevoegd. Het blijkt dat in dat jaar 1734 de droogte de stad strafte, wat de gevreesde slechte oogsten veroorzaakte en de Franciscaan Sebastián de Jesús stierf, die twee gebeurtenissen voorspelde: dat de kleine Carlos de Borbón koning zou worden (iets dat uitkwam) en dat de droogte alleen zou eindigen als het kruis, dat was verwijderd om de intocht van de koninklijke processie in 1729 niet te belemmeren, zou terugkeren op de hoek van Sierpes. Het stadsbestuur gaf gehoor aan zijn oproep en het kruis werd teruggeplaatst. Volgens de kronieken begon het te regenen zodra de arbeiders aan het werk gingen.

Een van de meest opvallende ornamentele motieven zijn de acanthusbladeren, die al sinds de klassieke oudheid worden gebruikt en die het christendom gebruikte als symbool voor het lijden van Christus. Op de plaatsen waar de spijkers zouden hebben gezeten, zien we ze hier in de vorm van lelies. In het midden van het kruis een doorboord hart dat verwijst naar de pijn van Maria en een doornenkroon als symbool van het lijden van Christus. Het geheel wordt gecompleteerd door de vier evangelisten in de hoeken, engelen die de lantaarns vasthouden die het geheel verlichten en de slangen of serpenten die het kwaad symboliseren waarover het symbool van het kruis triomfeert.

Willem Vandenameele