Charleroi

Wist je dat de taalgrens een wereldunicum is. Ze werd in 1962 vastgelegd, hopend dat dit het einde zou zijn van een al zeer lang durende taalstrijd. Alhoewel een taalgrens een dynamisch karakter heeft werd deze taalgrens in beton vastgelged. De geschiedenis van die taalgrens wordt soms wel eens met voeten getreden. Francofone radicalen zien de grens als een instrument om de Vlaamse dominantie te forceren. Maar de eis van een taalwet met taalgrens kwam uit Wallonië en dateert van een vrees in de 20ste eeuw. Men was bang dat een streken zoals Charleroi en La Louvière met hun duizenden Vlaamse economische migranten een Nedelandstalig taaleiland zou worden. Die vrees was niet ongegrond, want groot Charleroi telde toen meer dan 30 000 Vlamingen, en dat was meer dan het bevolkingsaantal van de oude kernstad. De eerste taaleis werd besproken op het socialistische taalcongres van 1929. De eerste serieuze taalwetten kwamen er in 1932 om de dreigende tweetaligheid in enkele Waalse region's af te remmen.

Dromos