Piazza Martiri Della Libertà - Pisa

Oorspronkelijk werd het gebied van het plein ingenomen door het klooster van San Lorenzo. Het klooster werd rond 1815 afgebroken

De Piazza Martiri Della libertà werd in 1833 in gebruik werd genomen en werd aangelegd naar een ontwerp van architect Alessandro Gherardesca in opdracht van de groothertog van Toscane Ferdinando III, die met de definitie van de grote pseudo-rechthoekige ruimte de nieuwe stedelijke en esthetische canons van de Restauratie volgde.
In het midden van het met bomen omzoomde kader staat het standbeeld van Pietro Leopoldo I, gemaakt door L. Pampaloni in 1829 op de hoge marmeren sokkel, versierd met bas-reliëfs van E. Santarelli.
De stedelijke doorsnede waarin het plein zich bevindt is van groot historisch belang en werd in de middeleeuwen civitate vetera genoemd wegens de aanwezigheid van ruïnes van de Romeinse stad. Ook van belang is het bouwweefsel dat de grenzen ervan bepaalt. Aan de noordkant bevindt zich het middeleeuwse complex van het voormalige vrouwenklooster Sint-Anna, waar tegenwoordig de gelijknamige school is gevestigd; aan de oostkant staat de 13e-eeuwse Sint-Catharinakerk en het plein ervoor, dat is ontstaan door de sloop van verschillende gebouwen en dat al in de Middeleeuwen als begraafplaats werd gebruikt. Aan de oostzijde is nog het kleine oratorium van de Compagnia del Crocione te zien, dat in 1782 werd opgeheven en nu een theaterzaal is.
Een groot deel van de centrale ruimte van het huidige plein werd echter vanaf het einde van de 11e eeuw ingenomen door de kerk van S. Lorenzo alla Rivolta met bijbehorend ziekenhuis en klooster, en door het paleis van graaf Neri di Donoratico, dat reeds aan het einde van de 14e eeuw was afgebroken.
Het complex van S. Lorenzo werd in 1815 door de groothertog aan de gemeente Pisa afgestaan, zodat deze het kon afbreken en het project voor het nieuwe plein kon voorbereiden. Het duurde ongeveer vijftien jaar om tot het definitieve ontwerp te komen, jaren waarin het gebied aan paardentemmers werd gegeven en door wasvrouwen werd gebruikt om hun was op te hangen, tot grote verontwaardiging van de hele bevolking.

Willem Vandenameele