Castello di Venere - Erice

Het Normandische kasteel in Erice, Castello di Venere, heeft zijn oorsprong in de godin van de vruchtbaarheid Venus.

Waar het fort is gebouwd, stond vroeger een tempel gewijd aan Potnia, de godin van de vruchtbaarheid, aanbeden door de Elymiërs, een oude pre-Romeinse bevolking die in dit deel van Sicilië woonden. Potnia werd door de Feniciërs-Carthagers aangeduid als Astarte, door de Grieken als Aphrodite en door de Romeinen als Venus (vandaar de naam Castello di Venere, “Kasteel van Venus”).

Volgens een legende was dit ook de plaats waar Erix werd begraven nadat hij tijdens een bokswedstrijd tegen Hercules was gestorven. Erix was de zoon van een Argonaut en van Aphrodite en Erice werd naar hem vernoemd.

In de 12e eeuw gebruikten de Noormannen de stenen van de tempel om het kasteel te bouwen, steunpunt van een defensief systeem waartoe ook de de Balio torens behoorden ("Bajulo" is de naam van de magistraat die de koning vertegenwoordigde en met zijn hof in het kasteel woonde). Het fort was tot de 16e eeuw het "koninklijke plein" voor de Aragonese onderkoningen en de Spaanse Habsburgers . Met de Bourbons werd het een gevangenis. In de eerste decennia van de 19e eeuw ging het over op de gemeente, die het aan het einde van de eeuw als concessie aan graaf Agostino Pepoli schonk in ruil voor een restauratie van de Balio-torens.

De westelijke gevel van het kasteel wordt bekroond door Ghibellijnse kantelen en de muur van het complex volgt de contouren van de klif met uitsparingen en uitsteeksels. Het is mogelijk om de ingang van een geheime tunnel te zien, die zich onder de verdwenen gebouwen bevond en uit het kasteel leidde.

willem vandenameele