Oude Sluizen

In 1920 wordt in Menen een nieuwe Leiearm uitgegraven en voorzien van sluizen. In 1990 verleggen ingenieurs de loop van de Leie nog eens en zo ontstaat er een eilandje tussen de oude en nieuwe bedding. Het ligt op Frans grondgebied en er is nu een aangenaam parkje ingericht. Je kan het bereiken via de brug over de sluizen.

Als ingenieurs een waterloop bevaarbaar willen maken, verdelen ze die in vakken. Het water in zo'n vak staat overal precies even hoog. Tussen twee vakken heb je altijd een sluizencomplex, zoals hier op deze oude Leiearm.

Tegen deze oever aan ligt de schutsluis: die dient om boten van het ene vak naar het andere over te brengen. Als er een boot aankomt, wordt het water in de sluis op het peil gebracht van het vak waarin de boot zich bevindt. De sluis gaat open, de boot vaart binnen, en het waterpeil wordt op het niveau gebracht van het volgende vak.

De rest van het complex bestaat uit stuwsluizen. Die dienen om het waterpeil in de vakken te regelen. Als het bijvoorbeeld hard geregend heeft, zal de sluiswachter een paar van de schotbalken ophalen om het water af te voeren.

Dat de sluizen oud zijn, merk je aan de bouwmaterialen: geen beton, maar individuele stenen. De werken in 1920 dienen om de Leie bevaarbaar te maken voor boten tot 300 ton - ter vergelijking: nu is de rivier geschikt voor schepen tot 1.350 ton. Sinds 2005 is het complex beschermd als monument.

Réactions Statistiques

| | Publique | Français