Ouwen Dok Mechelen

Ouwen Dok is het stedelijk zwembad dat in 1924 officieel de deuren opende op de keerdoksite.

Honderden Mechelaars hielpen met de bouw tijdens de Eerste Wereldoorlog. Zo eiste de Duitse bezetter hen niet op om in de oorlogsindustrie te werken. Kosten, moeite noch tijd werden gespaard waardoor het zwembad piekfijn afgewerkt werd met oog voor detail. Een waar badpaleis, vrijwel uniek in zijn soort.

Het hele complex is gebouwd in (neo)traditionele bak- en zandsteenstijl. De toren verwijst naar de laatgotische ‘paleizen’ in Mechelen (hof van Buysleden, Hof van Savoye); de zijgevel achteraan lijkt op de ‘Spaanse gevel’ van het stadhuis. Stilistisch behoort het hele gebouw tot het eclecticisme met gotische en barokke toevoegingen. In het ijzerwerk herken je duidelijk de invloed van art nouveau en art deco.

Door roestvorming en condensatie onderging het gebouw verschillende verbouwingen. Heel wat delen bleven wel bewaard zoals de zwemkuip, de douchezaal en de gangen. De buitenkant zoals bouwvolume, dak, muurafwerking, ramen en deuren, traliewerk en kroonlijsten veranderde niet. In 2001 werd het zwemcomplex gesloten om veiligheidsredenen.

In 2015 startte de stad met steun van de Vlaamse overheid de buitenrestauratie op en zochten ze naar een nieuwe bestemming voor het gebouw. Eind 2019 opende de Ouwen Dok als hotel.

De Keerdoksite kent een lange geschiedenis. Vanaf de bouw van de Benedensluis en het uitgraven van het Keerdok op de plek waar de Dijle de stad verlaat, kreeg deze plek een boost vanaf 1905.

Door het Keerdok en de sluizen konden grotere schepen aanmeren om goederen te leveren. Ooit bestonden er plannen om op de site een heuse haven te bouwen. Het bleef bij grootse plannen.