Lommertochtje bij Gedinne

Vanuit Brussel rij je langs Namen en Han-sur-Lesse naar Gedinne via de N835 en de N952. Vandaar is het nog een boogscheut naar het dorpje Louette-SaintPierre. Bijzonder stil is het daar. Even voor het dorp heb je in de rue de la Semois een laatste café/taverne Le Refuge – uitgebaat door Vlamingen – voor een glas en een plas bij het begin of aan het einde van deze korte, maar mooie wandeling. Parkeer aan de Sint-Pieterskerk (1840) (V) en daal eerst te voet het laatste stukje weg af dat je bent opgereden. Je gaat mee links de straat in. Even verder zie je dat dit de Rue des Sorets is. Voorbij huisnummer 21 – tegenover een schroothandelaar – neem je het klimmende aardepad links. Je komt al gauw roodwitte GR-tekens tegen. Wat verderop meandert een beekje rechts van je door het lagergelegen weiland: de Barbais, die verderop in de Houille uitmondt. Het bos links van je is het Bois Côrai. Blijf dit pad volgen en bocht mee naar links ter hoogte van een natuurproject van Natagora – de Waalse tegenhanger van Natuurpunt – links en een vakantiechalet rechts. Je negeert een met gras begroeid pad links bergop. Aan een splitsing bij een gemengd stuk bos hou je rechts. Je loopt mee met het blauwe mountainbikebordje (een liggende driehoek met twee bollen ernaast). Bij weer een splitsing volg je opnieuw het smallere mountainbikepad, dit keer links. Even verder loop je over een open plek en daarna een bos met hoogstammige naaldbomen in. Uiteindelijk kom je op een kruispunt met voor je een asfaltweg, links en rechts een aarde-kiezelweg. Rechtsaf nu. Links van je daagt een dichte bebossing op van lage dennen, rechts een open vlakte. Hier zijn nogal wat bomen omgezaagd, je komt langs meerdere observatiestaketsels voor de drijfjacht. Je komt opnieuw op een T-splitsing. Wandel rechtsaf, volg bijna 100 m het asfaltpad en stap dan links het bos in. Aan een kruising van wegen kies je het pad rechtdoor, mee met de fluorode en witte aanduidingen op de boomstammen. Na een tijdje verbreedt het pad, nu met gras begroeid. Hier komen duidelijk weinig wandelaars voorbij. Uiteindelijk kom je weer aan een T-splitsing met een aarde-kiezelpad. Voor je ligt het Gros Bois. Ga hier rechtsaf. Na een poosje zie je links in het bos een rotspartij. En weer kom je aan het eind op een T-splitsing. Dit keer met asfalt. Als je hier even naar links gaat, kom je bij een picknickplaats 1 . Er staan tafels met banken en er zijn zelfs twee gemetselde barbecues. Hier werd de 60 m hoge uitkijktoren Tour du Millénaire (2001) in 2009 wegens houtrot afgebroken. Het grote houten chalet deed dienst als bezoekersruimte.. Volgens een infobord is dit hier het Plateau de la Croix-Scaille, met 503 m het hoogste punt van de provincie Namen. In de winter is het een vertrekplaats voor langlaufers die hier grensoverschrijdend richting Frankrijk en terug kunnen glijden. Toch keer je van hier op je stappen terug, dat is rechtsaf bij de al genoemde splitsing. Even opletten nu: na pakweg 20 m, ter hoogte van een grotere beuk, stap je links het bos in. Let in het begin niet op dat hoge gras en een paar netels, er is al na een paar meters echt wel een breed pad tussen de beuken door. Waar dat pad eindigt, zie je een eindje voor je een opener plek met varens. Loop niet verder, maar kies nog zo’n oud en zelden gebruikt pad links. Net als je denkt: ‘dit eindigt nergens’, kom je op een T-splitsing met een kiezelweg. naar rechts en zo’n 20 m verder scherp links een smaller bospad in. Langs GR-streepjes en enkele (omgevallen) hoogzitten daal je verder helemaal de heuvel af. Bij een draaihekje en bewegwijzering beland je op een rustige weg. Hier naar links, met het treinspoor rechts beneden, en voorbij de belvedère Louis Hallet 2 scherp naar rechts. Over de spoorwegbrug leidt deze weg terug naar het centrum. Zin een tweede wandellus? Neem dan aan de overkant hetzelfde paadje als daarstraks. Steek nu - mee met de gele pijltjes van de fietsroute des Hottlîs - het brugje over de Salm over. De trap op naar de weg, naar links en even verder, bij een Toyota-garage, de weg over naar een smal trapje. Boven bij de huizen naar links en dan rechtsaf, bij alweer twee zitbanken, het asfalt van Les Ristonvennes heuvelop. Aan een driesprong bocht je naar rechts en je stijgt mee met deze smallere weg. Rechts weer de uitkijktoren op de heuvel. Voorbij het einde van de agglomeratie naar links, mee met de fietsroute. Aan een volgende splitsing, met weer een houten belvedère, rechts aanhouden. Geniet intussen van het panorama en de Ardense bouwstijlen. Dan daalt de weg (Mont de Fosse) rustig af tot aan een drukke verkeersweg. Rechts ligt Trois-Ponts op 1 km, maar wij gaan liever nog even verder door het bos. Linksaf dus, op het afgescheiden fietspad. Zo’n 300 m verder steek je, voorbij een B&B, voorzichtig over, een doodlopende weg naar Henri Moulin in. Op een T draai je links mee, richting ruisend water. Over een bruggetje brengt een kiezelweg je hoger de heuvel op, naar een viersprong. Hier naar links, een aangename bosweg op. Negeer de zijpaden en loop door tot op het asfalt. Je bent nu op veel opener terrein. Langs de kant van de weg groeien vlierbes, egelantier en wederik. Ga rechtsaf en volg bij de splitsing opnieuw de straat rechts, bergaf nu. Als verderop weer een asfaltweg zich bij de wandeling voegt, blijf je rechtsaf lopen, helemaal tot bij je vertrekpunt.