IJsvogelweg OS 14

Het hoogtepunt van deze rondwandeling is het ecostation, dat je absoluut moet ervaren voor of na de wandeling, bij voorkeur met een rondleiding. Daarom volstaat hier een korte samenvatting: Het 9 hectare grote biotoop behoort toe aan de afdeling Hof van de Landesbund für Vogelschutz. Onder voormalig parlementslid Klaus Wolfrum groeide het complex uit tot een trekpleister voor de hele regio. De belangrijkste taak van de LBV is de bescherming van soorten en biotopen. Daarnaast bezit de vereniging nog 40 hectare grond en worden nog eens 30 hectare terreinen onderhouden.

We vertrekken vanaf de parkeerplaats bij het ecostation naar de Helmbrechts-Ottengrün weg. Het pad leidt rechts naar beneden, langs de voormalige brouwerij, en dan links het terrein op (voormalige brouwerijvijvers voor ijsproductie, schaapskooi, terrein voor bodembroeders, uitkijktoren). We steken de Eierbach over en volgen zijn herstelde loop met de uitgesproken meanders. In het water zwemmen nog steeds forellen. We lopen langs de rand van de Ottengrüner Heide door een mooie omgeving met een rijke flora.

We volgen de markering bij de ijsbaan rechts de Fliegerweg op en passeren langs het vliegveld Ottengrüner Heide (zeilvliegcentrum, rondvluchten) en verder naar de nieuwe staatsweg Helmbrechts-Münchberg. Wie de afslag neemt, loopt hier op het voet- en fietspad naar rechts tot aan de Geigersmühle.

Wij echter slaan linksaf en gaan dan rechts onder een tunnel door en volgen het veldpad naar de eerste huizen van de straatnederzetting Haide en verder naar de hoofdweg. De plaats, voor het eerst genoemd in 1801 als "Heyd", ontstond ooit "op de heide" met de grote heidevelden.

Een voormalige nederzetting Dürrengrün (ook Neuengrün) ten oosten van de weg ging waarschijnlijk, net als andere nederzettingen, ten onder tijdens de conflicten tussen de Markgraven van Kulmbach en de Vogten van Weida aan het begin van de 15e eeuw. De weg leidt ons naar beneden naar de met sagen omgeven Zimmermühle (in de binnenplaats staat een oude linde) aan de Selbitz, waar we na de historische Selbitzbrug rechtsaf slaan naar een veldweg, langs de voormalige molen vijver, de bossen in. De oude brug is overbouwd en nog steeds zichtbaar. Op een bospad wandelen we verder langs de meanders van de Selbitz.

Een hoogtepunt van de wandeling is de oude steengroeve, een biotoop. Vervolgens komen we bij het Quarkloch (met een bord met sagen, houten ganzen en een Querkela-beeldhouwwerk aan het einde van een aangegeven, kort bergpad), een overwoekerd tunneleingang, precies waar de beek van links komt. Hier en in de nabijgelegen steengroeve vind je, volgens Otto Knopf, ijzererts, koper- en zwavelerts, sporen van giftig groen malachiet en mangaanmodder (modder = verweerd gesteente) met nesten van bergkristallen.

We volgen de markering van het Querkela-pad, dat ons al een tijdje begeleidt, tot het naar links afbuigt. Querkels zijn bosgeesten en dwergen die vroeger nietsvermoedende houtverzamelaars en zwammenzoekers voor de gek hielden. We lopen in het bos verder over een pad tot aan een kruispunt. Daar slaan we rechtsaf en steken de Selbitz over via een metalen brug en volgen een graspad naar de rand van het bos.

We wandelen links langs de bosrand omhoog naar het pad, volgen het naar links en komen na het bos genaamd "Zwergenwald" uit op een landweg die leidt naar de staatsweg en recht door naar de Geigersmühle aan de overkant van de straat aan de rand van het industrieterrein. Hier komt de afslag uit op het voet- en fietspad.

De molen was tot 1373 in handen van Sparneck en daarna van de Markgraven. Volgens Otto Knopf stond hier vroeger Keferngrün, dat waarschijnlijk aan het begin van de 15e eeuw werd verwoest. In 1562 kocht Fritz Geyer de molen. Tegenwoordig is de stilgelegde molen met de natuurmonumenten (2 eiken, 2 esdoorns, 1 kastanje) weer in privébezit en wordt uitgebaat als een restaurant.

We lopen over de landweg tussen de Geigersmühle en het bedrijventerrein A 9 Mitte, langs de Mühlbach, recht door het prachtige Selbitzdal. Daarna leidt onze wandelroute ons over een pad door het bos, omhoog langs de bosrand, dan links over een landweg naar de lokale verbindingsweg. Die volgen we naar Ottengrün en genieten daarbij van het uitzicht op Helmbrechts, op de "Poort naar het Frankenwald" met de 678 meter hoge Kirchberg en de toren.

We verlaten het dorp in het midden rechts en slaan na ongeveer 50 meter linksaf op de gemeenteweg richting het bos. Verderop lopen we over een weg, volgen we het spoorweglichaam, en bereiken al snel de rand van het ecostation van de Landesbund für Vogelschutz. We lopen langs de Eierbach door dit natuurgebied tot aan het onderwaterstation, steken daar de brug over naar links omhoog en keren terug naar de parkeerplaats bij het ecostation, aan de rand van de stad Helmbrechts gelegen tussen 600 en 700 meter hoog aan de noordwestelijke rand van de Münchberger Gneismasse.