Bischoppelijk paleis - Troyes

De bisschopsresidentie in Troyes wordt al in 1110 genoemd en het bisschoppelijk paleis in 1153.

Geen kroniekschrijver, geen leven van een heilige, geen oorkonde vertelt over de bouw van het oude bisschoppelijk paleis. Vanaf 1153 verbleef de bisschop van Troyes dus in zijn "bisschoppelijk paleis". De bouw van het bisschoppelijk paleis dateert uit verschillende periodes, veel later dan die van de kathedraal. Het staat op de plek waar tot het begin van de 16e eeuw de bisschoppen van Troyes woonden. Volgens documenten uit deze verre periode, tot aan de 16e eeuw, bewoonden de bisschoppen een vrij kleine woning die, volgens het gebruik van die tijd, de bisschoppelijke residentie werd genoemd.

Het oudste deel van het huidige bisdom dateert uit het bisschopsambt van Jacques Raguier (1483-1518). 

Het huidige bisdom is groter dan het vorige. Het grote gebouw dat werd opgetrokken door Mgr. Malier, naar het ontwerp van kanunnik Maillet, lijkt op de gebouwen uit de Lodewijk XIV-periode. De gevel wordt bekroond door een laag fronton in het midden van de kroon. In het fronton zijn 2 leeuwen gebeeldhouwd die tegenover elkaar staan. 7 ramen verlichten elke verdieping. 

 De wet van 25 juli 1792, tijdens de revolutie, vond dat de bisschoppelijke paleizen te groot waren voor de bisschoppen en besloot, onder het mom van zuinigheid, dat deze paleizen te koop zouden worden aangeboden. Als gevolg van de toepassing van de wet op verdachten werden verschillende priesters die de eed hadden gebroken gearresteerd. Ze werden opgesloten in een kamer in het paleis van de bisschop. Onder de Terreur werden ze vergezeld door leken van beide geslachten, zonder de moeite te nemen om de twee van elkaar te scheiden. In de winter van 1798 werden andere kamers gebruikt als barakken voor de troepen. De tuin werd door het departement ter beschikking gesteld aan de centrale school voor gebruik als plantentuin. Het concordaat herstelde het gebruik van de bisschoppelijke paleizen aan de bisschoppen.

Tijdens de oorlog werden alle gebouwen gebruikt om gewonde soldaten te huisvesten. Er werd een tijdelijk ziekenhuis ingericht. In 1823 werden er grote werken uitgevoerd. De kapel, die ook als hospitaal werd gebruikt, werd gerestaureerd. Het was Mgr. Cœur (1849-1860) die het bisschoppelijk paleis in zijn huidige staat liet inrichten. In 1853 werd een verwarmingssysteem geïnstalleerd. Er werden twee bruggen over de rivier gebouwd en er werd een badkamer geïnstalleerd. Het was Mgr. Ravinet (1861-1875) die uit de tuinen van het Vaticaan een stek van een linde meebracht die, geplant op de binnenplaats, nu een prachtige boom is!   

Het gebouw van het voormalige bisdom Troyes werd eigendom van het departement Aube. Vanaf 1958 hield de inspecteur van de Academie zich bezig met het verbeteren en presenteren van de hal en de prachtige trap die naar zijn afdelingen leidt. Pierre Denizot, prefect van de Aube, namens het departement, begon pas in 1968 met de werkzaamheden aan het gebouw. Op dat moment werden oude architecturale elementen ontdekt. Dit waren Romaanse elementen. De aanwezigheid van 2 stenen banken in de spouw bevestigt de periode. De basis, de schacht en het kapiteel met rudimentaire rollen en de torus van de bogen bewijzen dat het werk uit de romaanse periode stamt. De archeologische opgravingen die werden uitgevoerd in 1980, toen het Museum voor Moderne Kunst werd opgericht, hebben een schat aan archeologische schatten aan het licht gebracht: Onder andere de overblijfselen van een Gallo-Romeinse kelder, de overblijfselen van een monumentaal raam, gotische plafonds, metselwerk in Champagne dambordpatroon, de imposante donkere eikenhouten schouw uit de 17e eeuw, de formele tuin, het bruggetje dat leidt naar het voormalige washuis van de bisschop met torentje en op de ereplaats een prachtige lindeboom van een stekje dat door Mgr. Emanuel-Jules Ravinet, bisschop van Troyes (1861-1875), was meegenomen uit de tuinen van het Vaticaan.   

Dankzij financiële steun van de stad Troyes (1979-1981) nam het Musée d'Art Moderne de Troyes zijn intrek in het voormalige bisschoppelijke paleis, dat op 20 oktober 1982 werd ingewijd door de Franse president François Mitterrand.

Willem Vandenameele