Drunen

Over de route

Sla de drukte van het stuifzand eens over en geniet van een wandeling aan de rustigere noordkant van de Loonse en Drunense Duinen. Wandel langs het buurtschap Fellenoord en laat je verrassen door leuke doorkijkjes. Ontdek zo een andere kant van het natuurgebied dat vooral bekend is van de zandverstuivingen.

Let tijdens je wandeling goed op de vele doorkijkjes die je tegenkomt, met uitzicht over lange, smalle stroken. De oorsprong hiervan gaat terug naar de 14e eeuw! 

Toen bestond het Drongelens Kanaal, waar je zo langsloopt, nog niet. Ten noorden daarvan werd het veengebied ontgonnen. De in noord-zuid richting gelegen percelen bestonden uit smalle stroken van soms wel kilometers lang, van Vlijmen tot aan het stuifzand. Dit patroon is kenmerkend voor Nederland en zogezegd Hollandveen en eigenlijk niet voor de hoge zandgronden waar je nu staat. Maar die percelen werden toen logischerwijs doorgetrokken. Men werkte van voor naar achter op het land, waardoor die lange stroken ontstonden.

Door al die verschillende eigenaren zijn er in de loop der eeuwen ook grote verschillen ontstaan, waardoor je nu op sommige plekken bos ziet en dan weer graslanden of vergraste stukken heide.

Fellenoord

Rondom het stuifzandgebied van de Loonse en Drunense Duinen, op de overgang van zand en veen, ligt een gordel van hoeves. Dit hoevenlandschap ontstond in de 13e en 14e eeuw. Giersbergen, Fellenoord en Pessaert zijn allemaal 'restanten' van dit hoevenlandschap aan de noordzijde van de Duinen.

Wijk even van de route af en neem links gerust een kijkje. Op Fellenoord is de eeuwenoude hoeve bewaard gebleven. Deze monumentale boerderij is particulier bezit. Als je bedenkt dat 'Felle' vrij vertaald woest of donker betekent en, dan besef je dat dit vroeger dus een woeste, donkerbegroeide plaats geweest moet zijn.

Als Natuurmonumenten kijken we verder dan alleen de natuur, we kijken ook naar het landschap. Hier zoeken we naar de mogelijkheden om de cultuurhistorische waarden van deze plek kunnen behouden en het hoevenlandschap beter zichtbaar kunnen maken. 

Verschillende partijen uit de omgeving werken samen om onder andere het cultuurhistorisch landschap te behouden.

Geniet bij het bankje nog eens van een doorkijk. Dit grassige stuk is geen eeuwenoud overblijfsel van de ontginning. Hier heeft in 1995 enkele dagen een bosbrand gewoed, die het bos hier volledig heeft verbrand. De aslaag zorgde ervoor dat het pijpestrootje een enorme impuls kreeg.

Het frappante is dat dit stuk een waar muizenparadijs werd! Door het hoge gras zijn de muizen perfect beschermd. Het gras is te hoog voor de vos, uilen zien van bovenaf weer te weinig. De muizen vreten op hun beurt weer alles op wat geen gras is. Daardoor kregen bomen al die jaren geen kans om hier te groeien. Het is nu ook een belangrijk leefgebied voor de levendbarende hagedis en boomleeuwerik.