Geopad 129a-De Soesterhoogt

De naar de Soesterhoogt genoemde route loopt door het gebiedsdeel tussen het landgoed De Paltz en het militair oefenterrein De Stompert. Dit gebiedsdeel ligt ter weerszijden van de drukke Van Weerden Poelmanweg. Oostelijk van die interlokale verbinding is het een dagrecreatiezone waar bos en heide worden afgewisseld door grasveldjes met bankjes en picknicktafels. Westelijk van de weg is de ambiance van het natuurpad voornamelijk monumentaal oud naald- en loofbos.

1. De naar ’t Soesterhoogt genoemde route volgt het tracé van het gelijknamige natuurpad, dat werd gemarkeerd door ronde paaltjes met een roodgekleurde kop. De route begint schuin tegenover het restaurant ’t Hoogt op een parkeerterrein van de dagrecreatiezone De Bergjes.
Ter plekke van het parkeerterrein en de erlangs lopende, drukke Van Weerden Poelmanweg is de stuwwalribbel ’t Soesterhoogt voor het verkeer doorgraven. Het parkeerterrein werd dus in een kunstmatig ravijn aangelegd. Dit houdt in dat je voor een kennismaking met het minder geschonden deel van de stuwwalribbel eerst een trappenpad moeten beklimmen. Bovenaan het trappenpad slaat de gemarkeerde route linksaf. Ze leidt dan naar een met gras begroeid terras, dat bovenaan de steile noordflank van de stuwwalribbel werd aangelegd.

2. Aan de buitenrand van het terras ziet men andermaal een trappenpad, dat je naar een veel lager deel van de stuwwal brengt. Op het trappenpad daal je af naar een niveau van circa 30 meter boven NAP. Vervolgens loopt de route via enkele smalle paadjes naar het noordelijk uiteinde van de dagrecreatiezone. Daarbij schampt ze even de smalle verharde weg die de zone doorzwabbert.
In de recreatiezone is het natuurpad niet overal even gebruiksvriendelijk. Hier staat echter tegenover dat je er op diverse bankjes kunt uitrusten.

3. Aan het eind van de recreatiezone steekt het natuurpad de Van Weerden Poelmanweg over om je successievelijk naar de oostelijke en zuidoostelijke omgeving van het landgoed De Paltz te brengen. Daarbij volg je eerst enkele honderden meters het eeuwenoude Heeserspoor. Rechts zie je er achter een behouden gebleven bossingel enkele van de blokken appartementen, die op het terrein van het voormalig zwembad van Soestduinen werden gebouwd.
Je bevindt je nu onderaan de noordelijke flank van de stuwwal op een niveau van ongeveer tien meter boven NAP.
Na enkele honderden meters ga je links de slechts weinig hellende lagere delen van die flank verkennen. De gemarkeerde route zigzagt er door het deels vrij vochtige Ezelsveld, waar je geïmponeerd en geïnspireerd zult raken door het zware naald- en loofhout dat er staat.
In de noordwesthoek van het Ezelsveld maskeert het bos een bekkenachtige kleine terreindepressie, terwijl elders enkele (rijen) ronde kuilen voorkomen. Het ontstaan van dit microreliëf is niet systematisch onderzocht.
Na ruim een kilometer confronteert de gemarkeerde route je andermaal met de Van Weerden Poelmanweg om je rechts voorlangs de hoofdingang van het landgoed De Paltz naar het Burgemeestersbos te leiden. Bij de ingang van het landgoed staat op een bord te lezen dat De Paltz tweewekelijks op zaterdagmiddag van 14 -16 uur kan worden bezocht.

4. Even voorbij de hoofdingang van het landgoed De Paltz slaat de gemarkeerde route voor de kennismaking met het Burgemeestersbos andermaal rechtsaf. Ook daar zigzagt het natuurpad door een gebied met veel zwaar naald- en loofhout. Speciale aandacht verdient er de aanwezigheid van een aantal hoge tamme kastanjes. Deze bomen zijn geen familie van de wilde paardenkastanje die veel in plantsoenen en brede straten werd aangeplant. De tamme kastanje is een exoot, afkomstig uit het Middellandse Zeegebied, die al door de Romeinen naar onze streken werd gebracht.
Het Burgemeestersbos groeit op een stuwwalterras, waarvan de vrijwel vlakke bovenzijde bijna 30 meter boven NAP is gelegen. Aan de binnenzijde grenst het terras aan de noordelijke flank van de enigszins gelede stuwwalribbel ’t Soesterhoogt.
Ook het Burgemeestersbos presenteert allerlei microreliëf. Daarbij krijgt men zowel natuurlijk ogende kommetjes als grotere kuilen te zien. De natuurlijk lijkende kommetjes zullen door smeltwater uitgekolkt of bij bomexplosies ontstaan zijn. De aanwezigheid van de grotere kuilen zal veelal verband houden met het vroeger gebruikelijke kleinschalig delven van grind. Dit zal met name hebben plaatsgevonden waar de grotere kuilen een nogal grillige vorm hebben en door storthopen zijn omgeven. 
Speciale vermelding verdient de aanwezigheid in het bos van enkele flinke grafheuvels.
De door het Burgemeestersbos zigzaggende route loopt ook een kleine honderd meter langs de bovenrand van een grote diepe groeve. Deze ontstond bij de grootschalige ontgronding die het zuidelijk deel van het landgoed De Paltz in de tweede helft van de vorige eeuw moest ondergaan. Bij deze later helaas nog naar het noordwesten uitgebreide ontgronding verdween ook een deel van de stuwwalribbel ´t Soesterhoogt.
Zuidelijk van het Burgemeestersbos liggen enkele minibuitens, waarvan er een Zuiderduin werd gedoopt. De buitens zijn niet vrij toegankelijk, waarom er ook geen natuurpad werd getraceerd.

5. De gemarkeerde route door het Burgemeestersbos eindigt bij de weg Soesterhoogt. Het is een restant van de vroegere meer rechtstreekse verbinding Soest-Soesterberg. De markering adviseert het tegenwoordig vrij rustige weggedeelte over te steken. Men komt dan terecht op een flauw gebogen pad dat de noordflank van de stuwwalribbel ´t Soesterhoogt diagonaal snijdt. Rechts boven je presenteert de kruin van de ribbel een zwerm kuilen van uiteenlopende grootte en enig ander microreliëf. Waarschijnlijk heb je er van doen met een aantal in oorsprong natuurlijke kommen, waarin en waarbij plaatselijk grind werd gedolven.
In het kuilenbos staat een oriënteertafel die door haar huidige ligging in een bos niet meer als zodanig kan functioneren. Wel herinnert ze aan de tijd dat er op de stuwwalkruinen grote gebieden konden worden overzien.
Voorbij het kuilenbos met de oriënteertafel eindigt de rood gemarkeerde route in de naaste omgeving van het restaurant ’t Hoogt. Voor de terugkeer naar het parkeerterrein waar de wandeling begon moet dan nog het ter plekke nogal onoverzichtelijke deel van de drukke Van Weerden Poelmanweg worden overgestoken.