Hanzerondje fietsen Hattem - Elburg - Hattem

Fietsen in Nederland is een luxe. Zeker in vergelijking met het Vlaamse lappendeken waar de auto nog steeds koning is. In Nederland treffen we vooral brede fietspaden, meestal gescheiden van het autoverkeer en bijgevolg erg veilig. De verbinding tussen Hattem en Elburg voert ons langs statige bomenlanen, oude kastelen en weidse landschappen. 

Hattem is een piepklein stadje van amper een zakdoek groot. Het is ongelooflijk dat dit ooit een belangrijk handelscentrum was. Daar is nu niets meer van te merken in het slaperige oude centrum. Alhoewel: een aantal bezienswaardigheden verraden de grootsheid van weleer. Zo zien we restanten van Dikke Tinne, een kasteel dat hier ooit de stad verdedigde met 7-meter dikke muren. Nu rest er vrijwel niets meer en Dikke Tinne is een verre legende geworden. Nog een glimp van het roemrijke verleden van Hattem vinden we bij de Dijkpoort. Deze 14e eeuwse stadspoort is in de loop der tijd verfraaid met hoektorentjes. Dit geeft de toren iets sprookjesachtig. 

Over sprookjes gesproken. Op 150 kilometer van Kaatsheuvel vinden we toch nog een vleugje Efteling terug. In het Anton Pieck Museum, geopend in 1984, worden de werken van deze kunstenaar verzameld. De expositie wisselt steeds, zodat er telkens andere tekeningen te zien zijn. Ook de werkplek van Anton Pieck werd, na zijn overlijden in 1987, aan het museum geschonken. Als Efteling fans hebben we uiteraard een groot respect voor het werk van Anton Pieck. 

Zin in nog meer musea? Ook het Voerman Museum en Nederlands Bakkerijmuseum bevinden zich in Hattem. Aan de stadsrand zien we de windkorenmolen De Fortuin, gebouwd in 1816. Aan de Noordwal wandelen we door nette stadstuintjes en vallen ons prachtige huizen met trapgevels op. Ook in de binnenstad zien we heel wat mooie koopmanshuizen die zo uit een sprookjesboek lijken te komen. Moet het nog gezegd worden dat Hattem een schilderachtig plekje is? 

Nergens is het Hanzestedenverleden zo voelbaar als in Elburg. Dat heeft alles te maken met de nabijheid van het haventje waar ooit talrijke schepen aanmeerden. Tot 1932 was dit een belangrijke haven aan de Zuiderzee, maar dit is verdwenen door inpoldering. Nu is de haven van Elburg een toeristische trekpleister. We zien er houten boten liggen die met toeristen op sleeptouw rondvaren. 

Via de Vischpoort betreden we de oude binnenstad van Elburg. Dit mag je erg letterlijk nemen, want de stad is nog steeds omringd door stukken stadsmuur, wallen en grachten. Wie denkt dat alleen nieuwe Amerikaanse steden een rechthoekig stratenplan hebben moet beslist eens naar Elburg afreizen. Hier werd al in de 14e eeuw gekozen voor een strak stratenplan. Dit is tot nu nog steeds bewaard gebleven. Dit zorgt niet alleen voor zicht op eeuwenoude straatjes en dito huizen. Ook de sfeer in het stadje is, mede door zijn ingesloten ligging, erg charmant en gemoedelijk. Het is opvallend met hoeveel liefde de huizen en straten worden onderhouden. Alles staat netjes te blinken en de voortuintjes zijn een voorbeeld voor elke andere stad. Bewoners steken elkaar de loef af met zoveel mogelijk kleurrijke bloemetjes in de voortuin. Wie geen tuintje heeft, stelt de stoep vol met prachtige plantenpotten. 

Ondanks het rechthoekige stratenpatroon, hebben we toch het gevoel te wandelen door een eeuwenoud labyrint. We zullen hier niet snel verloren lopen, maar achter elke hoek schuilt weer een ander romantisch plekje. Elburg is beslist een gezellig stadje met een rijk verleden en een gemoedelijk heden.