Oude spoorwegbrug lijn Lv524

Pas in 1935 werd de in 1913 geopende buurtlijn Lv524 Gedinne-Vresse-Membre doorgetrokken tot Bohan. Dat het zo lang geduurd heeft had te maken met WO I die zo goed als alle op stapel staande projecten dwarsboomde, maar ook met een hindernis van formaat: een steile rotsachtige landtong middenin zo’n grote ingesneden meander van de Semois (zie kaartje). Liever dan de hele omweg langs de rivier koos men voor de kortste weg, met een tunnel dwars door de heuvel en aan beide kanten een viaduct over de rivier.

​Toen de nieuwe verbinding op 5 mei 1935 eindelijk een feit was wilde men die meteen verder doortrekken tot Sorendal, eindpunt van de eveneens metersporige departementale lijn uit Monthermé, langs de Franse Semoy, vlak over de grens. Na allerlei beslommeringen van staatkundig-politieke aard kwam deze verlenging tot stand op 17 oktober 1938. Maar het jaar daarop brak voor Frankrijk de oorlog uit en de grenzen gingen dicht. Meteen het einde van deze amper één jaar oude internationale verbinding. Tot overmaat van ramp blies het Franse leger op 11 mei 1940 beide viaducten op, althans gedeeltelijk. Toch kon men tijdens de winter van 1941-42 met houten noodbruggen de verbinding met Bohan herstellen. Tot Duitse troepen op de terugtocht ze op 6 september 1944 in brand staken.

Na de oorlog zagen de Buurtspoorwegen geen heil meer in zulke afgelegen buurtlijnen. En dus werd in 1947 het spoor tussen Vresse en Bohan zonder meer uitgebroken. Tot vandaag echter blijven de getuigen van dit kortstondige lijnstuk naar Bohan heel aanwezig in de Semoisvallei. Van beide viaducten blijven 3 van de 5 bogen overeind (die van Membre in twee aparte stukken). De tunnel werd dichtgemetseld ten behoeve van een teler (wellicht champignons) maar is al geruime tijd opnieuw verlaten.

Sinds 2022 heeft een grensoverschrijdend fietspadenproject deze tramlijn een tweede leven gegeven. Een voetgangersbrug werd gebouwd over de ontbrekende schakel van de Membre-brug. En de tunnel van de lijn tussen Membre en Bohan werd heropend.

Willem Vandenameele