Groendreef

Het station aan de Groendreef was heel bescheiden opgevat. Er was een huisje voorzien, omheind door een afrastering, voor de uitdeling van de tiketten. Al vanaf 1839 bleek het station de groeiende toevloed van reizigers niet meer aan te kunnen wilden de Brusselse beleidsmensen dat de hoofdstad het middelpunt werd van het netwerk. De gemeenteraad zag in het plan voor een spoorweg naar Henegouwen (en later naar Parijs) een mooie aanleiding om te pleiten voor een nieuw station in de Brusselse binnenstad, dicht bij het centrum. Men was ervan overtuigd dat het schadelijk zou zijn voor de stad als die de communicatiewegen links liet liggen. Het station aan de Groendreef bevond zich net buiten de stadsgrens en dit had een nadelig economisch effect op Brussel. De reizigers werden op deze manier immers weggeleid van de Brusselse binnenstad. Vooral de voorsteden in het noorden en in het oosten konden profiteren van de aanwezigheid van het station. In de nabijheid van het station was een grote activiteit ontstaan. Braakliggende terreinen tussen de Hallepoort en de Anderlechtse poort waren het meest geschikt voor de bouw van een station omdat ze precies naar Henegouwen waren gericht. De terreinen waren ook quasi onbebouwd.

Brackie