In de bossen rond Petit-Dour

Afspraak op het plein voor de neogotische St-Josephkerk (1889) van Petit-Dour (V), een gehucht van Dour. Het ligt ten zuidwesten van Mons in het oude industriebekken van de Borinage. Je komt er langs op de weg van Sars-la-Bruyère, deelgemeente van Frammeries, naar Dour. Dour zelf is vooral bekend voor zijn jaarlijkse festival (vier dagen in juli) van alternatieve muziek. Wandel schuin rechtover de kerk schuin links de rue du Trieu in en bocht even later mee naar links in de rue Ulysse Moury. Op het einde van de straat naar rechts in de rue Cauderloo en onmiddellijk bij de splitsing rechts omhoog. Ga na 100 m, voorbij huisnummer 84, naar links en naar beneden. Op het einde van deze straat naar rechts en dan links op een smal pad omhoog het bos in (roodwitte GR-tekens). Negeer een breed tractorspoor en stap rechtdoor. Het pad wordt breder en na 250 m volg je de GR-tekens en ga je naar rechts. Weer 300 m verder bocht je mee naar links en na 100 m kies je op de bredere verharde bosweg naar rechts. Blijf na 50 m rechts op deze brede bosweg en na nog 300 m blijf je bij een splitsing links van de bosbeek. Je wandelt hier door het Bois de Saint Ghislain, een mooi gemengd bos met veel ondergroei en prachtig gefilterd licht. Geniet ook van het heldere, klaterende water in de beek links onder je. Na weer 300 m ga je aan een kruispunt van boswegen rechtdoor en ongeveer een kilometer verder wandel je via een bareel het bos uit, steeds op dezelfde brede bosweg. Ga naar rechts in de rue du Rossignol, op asfalt en flink bergop. Links krijg je een mooi vergezicht. Het dorpje links aan de einder is Petit-Wasmes: Vincent Van Gogh gaf er in 1879 nog gedurende enige maanden Bijbellezingen aan een kleine protestantse gemeenschap. Op het einde van de rue du Rossignol naar rechts en na 250 m schuin rechts het bos in. Negeer al onmiddellijk een smal paadje rechts. Na 400 m kom je aan een kruispunt met mooie oude, maar onleesbare richtingpalen 1 . Ga hier naar links en rechtdoor tot aan de grote weg. Oversteken, verder rechtdoor en alle zijwegen negeren. Het bos heet nu Bois de l’Évêque, maar blijft even gevarieerd, met in de zomer veel heksenkruid, bosandoorn en geel nagelkruid. Na anderhalve kilometer kom je bij een jachtpaviljoen, momenteel buiten gebruik (wegens restauratie?), maar met vlakbij wel een picknickplaats 2 . Steek onmiddellijk daarna de grote weg over en wandel verder in wat hier het Bois de Sart-la-Bruyère heet. Na 600 m sta je op een kruispunt van zes boswegen met ook hier mooie oude, maar onleesbare richtingpalen 3 . Wandel naar rechts (op het tweede bospad van rechts) en na 800 m via een bareel het bos uit, dat ondertussen het Bois de Blaugies heet. De Franse grens ligt hier vlakbij, op minder dan anderhalve kilometer, en het dichtste Franse stadje is Bavay, op minder dan tien kilometer. Het was een van de belangrijkste Gallo-Romeinse plaatsen van Noord-Gallië en momenteel een belangrijke archeologische vindplaats. Naar rechts op een brede grindweg langs het bos. Weldra heb je links een mooi vergezicht. De grindweg loopt nog even door het bos en wordt dan asfaltweg. Na 500 m kom je bij de Auberge des Aulnes (Elzenbomen) 4 , met een mooi terras: een enige gelegenheid voor een intussen verdiende verfrissing of versnapering. Ga aan de T-splitsing naar rechts in de rue des Vainqueurs en na 400 m naar links in de rue Planquette. De asfaltweg wordt grindweg en brengt je in de rue de la Planche Cabeille. Naar rechts tot aan de rue Ropaix en hier naar links, 700 m langs de grote weg terug naar de kerk.