Ezelsweg

De Eselsweg is een van de oudste handelswegen die door het Spessartgebergte lopen. Met elke stap volgt men in de voetsporen van Keltische krijgers, Romeinse handelaren en keizerlijke koeriers. Maar ook bisschoppen, graven, ridders, arme boeren en eerzame glasblazers maakten gebruik van deze noord-zuid-verbinding over de bergruggen van het Spessartgebergte, die zelfs de zwaar beladen ezels namen om het zout uit de zoutpannen van Orb naar het zuiden bij de Main te transporteren.

De Eselsweg loopt bijna uitsluitend door het bos en vermijdt de valleien en dorpen van het Spessartgebergte. Ideaal om, omringd door prachtige oude bomen, te genieten van de rust en eenzaamheid van het bos. Vanuit Schlüchtern in het Kinzigtal gaat het eerst bergopwaarts naar Hohenzell en vervolgens over open weidelandschappen naar de Bellinger Warte, die nogmaals een indrukwekkend panoramisch uitzicht biedt voordat de Eselsweg het bos in duikt en weer tevoorschijn komt in Lettgenbrunn in het Jossatal.

Aan de Beiers-Hessische grens betovert het mystieke Wiesbüttmoor, voordat het via de Engländer naar Heigenbrücken gaat - een idyllisch kuuroord in het Hochspessartgebergte. De ezels moesten langs het glasblazersdorp Weibersbrunn naar het jachthuis Echterspfahl - op een door legendes omgeven ontmoetingsplaats van drie ridders, waar men vandaag de dag nog steeds goed kan vertoeven. De paal waaraan ze hun paarden vastmaakten, is nog steeds te zien.

Langs Wildensee en het kuuroord Mönchberg leidt de weg dan naar het imposante klooster Engelberg boven Großheubach. Het Franciscaanse klooster, wiens oorsprong teruggaat tot de 14e eeuw, torent spectaculair boven de Mainvallei uit. Voordat men de 612 treden afdaalt die de pelgrims moeizaam beklimmen, versterkt men zich met vers kloosterbrood en -kaas en het beroemde bier gebrouwen door monniken.