Rennsteig-Weg HRW 11

Voordat we aan de wandeling beginnen, is een bezoek aan de indrukwekkende Wehrkirche in het oude dorpscentrum aan te bevelen, die waarschijnlijk is ontstaan als een toevluchtsoord en voorraadschuur, omgeven door water als een van de waterburchten.

We wandelen in het woongebied bij het station naar de Waterscheiding-Obelisk (kunstwerk binnen de rotonde) aan de B 85. We steken de hoofdweg recht over en wandelen ongeveer 150 m verder (alleen hier bevindt de oorspronkelijke Rennsteig zich op ons pad, wit "R") langs de Frankenwaldhochstraße, voordat we naar rechts het bos in slaan.

Daar gaan we verder, totdat we samen met de markering van de alternatieve Rennsteig (blauw "R") door goed onderhouden bospercelen in een grote bocht vlakbij de "Drie Broeders" de Oude Heerbaan oversteken. Het kruis zelf staat 200 m verder naar het zuiden langs de weg en herinnert aan drie leden van een protestantse familie die in 1634 hier zouden zijn gedood tijdens de vlucht voor de katholieke inwoners van Kronach die hen achtervolgden.

Het volgende doel is de Sprookjesweide bij de Brandstätte van het Waldhaus Waidmannsheil, de oprichtingsplaats van de Rennsteigvereniging, die we bereiken via aangename bospaden. Slechts een korte afstand scheidt ons nog van de "Rode Toren", een beschilderde boomstronk, waar vroeger jonge hardlopers (en daarvoor arbeiders bij de aanleg van de spoorweg) vanuit het Waldhaus werden gestuurd met een 13 pond zware sleutel om te beklimmen.

We volgen de met sagen omgeven hoogteweg verder, totdat we in het bosgebied Habacht de Ludwigsstädter Weg tegenkomen. We slaan nog steeds rechtsaf in de parkeerhaven en wandelen verder over een comfortabel pad, dan over een bospad dat vrij vlak blijft. Kleine velden, mooie bosweiden en een verlaten leisteenmijn en af en toe uitzicht op Ebersdorf en het omliggende landschap zorgen voor aangename afwisseling. Bij het verlaten van het bos bij de zendmast biedt zich een prachtig uitzicht op Ludwigsstadt en op de Wetzstein (792 m) met de Altvaterturm die het landschap domineert.

We wandelen verder over de landweg, verlaten deze bij het eerste huis rechtuit. We lopen verder over een aangename, ongerepte weg en komen uiteindelijk samen met de Burgenweg over het spoor in de stad. Als we meteen aan het begin van de plaats (met de Burgenweg) naar rechts lopen, bereiken we het marktplein met de door Ewald Müller ontworpen fontein.

We lopen vanaf het idyllische (bovenste) marktplein met de marktfontein die de geschiedenis van de stad weergeeft samen met de Burgenweg rechtuit, steken de hoofdweg over (B 85), lopen door een klein park en op een weinig bereden zijstraat met prachtig uitzicht op de tegenoverliggende Sommerberg en het dal naar het einde van Ottendorf. Kort daarvoor heeft ons de Burgenweg verlaten in Ottendorf.

We wandelen rechtuit over het einde van de plaats ongeveer 500 m en slaan dan rechtsaf het bos in over aangename bospaden, eerst iets steiler langs de Schmierkas-Alm en dan geleidelijk omhoog naar een tussenliggende hoogte, waar we weer op de Burgenweg stuiten. Beide wandelpaden leiden ons op comfortabele paden verder het bos in bergopwaarts naar de open vlakte. Hier is een mooi uitzicht op het omliggende landschap en op de leisteenstad Lehesten.

We wandelen altijd rechtdoor over een veldweg, voor ons de imposante windmolen op de Lauenhainer Höhe tot slot op een landweg naar Lauenhain met zijn indrukwekkende laatmiddeleeuwse (evang.) Filiaalkerk St. Franciscus. We volgen de zijstraat naar links naar de windmolen op de heuveltop die het landschap domineert en genieten waarschijnlijk op het hoogste punt van een van de mooiste uitzichten op ons Frankenwaldthuis. Het biedt een zeer weids, fantastisch uitzicht over het Frankenwald en de bergruggen van het Thüringer Wald.

Lager zien we aan de rechterkant in het weiland de loop van een oude weg, voordat we de Rennsteig bereiken voor de parkeerplaats bij de Ziegelhütte. We volgen het wandel- en fietspad samen met de Rennsteig naar rechts, langs het gehucht Ziegelhütte. We steken bij de rotonde de weg over (Reichenbach-Lauenhain) en lopen steeds verder over het trottoir, totdat we bij een bospad de in 1958 geplante Zigeunerbuche tegenkomen. Hij staat op de plek van een ooit machtige beuk die in 1958 ten prooi viel aan een storm. Een plaquette gesneden door Ewald Müller op deze plek herinnert aan het jaar 1530, toen Dr. Martin Luther hier kwam vanuit Judenbach om in het nabijgelegen Lehesten te prediken.

Nu is het niet ver meer terug naar Steinbach am Wald en naar de twee brugstenen aan weerszijden van de spoorlijn, ontworpen door de academische beeldhouwer Heinrich Schreiber, die in de tijd van de Duitse deling ondanks de scheiding aan de verbondenheid van Beieren en Thüringen moesten herinneren en dat vandaag de dag nog steeds doen.