Fronboerenweg

Am onderste eind van Teuschnitz slaan we linksaf in de Nebelgasse en volgen we het Burgenweg-pad door velden en bossen omhoog naar de Galgenberg. Op de top wandelen we verder met prachtig uitzicht op Wickendorf, het Teuschnitzdal en de omgeving, en gaan uiteindelijk rechtdoor zonder het Burgenweg-pad te volgen, totdat we op de weg stuiten die leidt naar de afzonderlijke boerderijen Rauschenberg en Rauschenhof. We slaan kort linksaf, gaan dan een veldweg in die ons naar het bos leidt. Daar worden we opgenomen in een uitgestrekt bosgebied dat we doorkruisen over aangename bospaden, totdat we uiteindelijk afdalen en de zijweg naar Finkenmühle bereiken. We steken de vallei over en volgen het natuurlijke bospad bergopwaarts naar de top. Daar steken we een bosweg over en gaan rechtdoor, eerst over een onverharde bospad, uiteindelijk over een jagerpad door jonge bosgebieden en vervolgens weer door het bos omlaag naar de prachtige vallei van de Dober. We steken de rivier over op een vlotbrug en lopen met uitzicht op de Effelter Mühle aan de rechterkant van de vallei schuin naar rechts over het dal heen. Vanaf de bosrand volgen we een landweg, enkele meters langs de Europese wandelroute 3+6, gestaag bergopwaarts door het bos naar het mooie dorp Effelter op het plateau. In Effelter is de oorspronkelijke vorm van het ronde dorp uit de late 13e eeuw nog steeds behouden. Otto Knopf schrijft: de ooit uniforme, meestal één verdieping tellende woonstalgebouwen uit de 18e/19e eeuw zijn gericht met de voorgevel naar de elliptisch aangelegde dorpsweide. Het voormalige gemeenschappelijke land (Allmende) is nog herkenbaar, zelfs als het is bebouwd met kerk, kerkhof, dorpsvijvers en enkele huizen zonder oorspronkelijk landaandeel. De landstroken achter de boerderijen leiden naar het bos. We lopen rechtdoor over de hoofdweg naar het andere einde van het dorp en met uitzicht op een mooie rotsformatie en de beboste helling van het jonge Grümpeldal verder naar de bosrand net voor de Grümpelgrund. Hier mondt de toevoerweg vanuit Hubertushöhe (slechts 4,7 km) uit in het stille, goed onderhouden dal van de Grümpel, waar we rechtdoor kunnen wandelen op de toevoerweg, het open dal van de voormalige Floßbach en de beek zelf kunnen oversteken via een brug, even op een pad naar een bospad lopen en met dit pad naar een bospad. We volgen het matig stijgend, met uitzicht op de Frankenwaldbach, een vlotvijver en het steeds smaller en wilder wordende dal. We wandelen verder licht stijgend door de stilte van het uitgestrekte bosgebied. Onderweg komen we de Schanzenbinderweg tegen die vanuit Birnbaum komt. Samen met hem gaat de wandelroute verder naar de weg (Hubertushöhe-Birnbaum). We volgen deze ongeveer 500 meter naar links naar het voormalige boswachtershuis en het huidige Gasthaus Hubertushöhe. Hier is ook een grote parkeerplaats. We kunnen, zonder deze omweg, ook naar rechts draaien en verder gaan op een hellingpad langs de directe Fronbauernweg, meestal door oude dennenbossen, afgewisseld met loofbomen en enkele sparren, omgeven aan beide zijden door steile bosrijke hellingen, op een natuurlijk bospad en uiteindelijk op een pad naar links steil naar beneden naar de Bovenste Grümpelmühle en in de vallei verder naar de Onderste Grümpelmühle. We passeren de Onderste Grümpelmühle rechtuit op de valleiweg en slaan na ongeveer 200 meter rechtsaf naar de grindweg die leidt naar de individuele boerderijen nr. 32 33 (aangegeven) van Grümpel. We gaan tussen de boerderijen rechtsaf een bospad op in langgerekte haarspeldbochten gestaag omhoog naar de open hoogte. De uitzichten worden met toenemende hoogte steeds wijder en indrukwekkender. Al snel komen we aan bij het Feuerwehrhaus op de Mühlenbergweg, na de 576 m hoge Hesselbach tussen Dober en Grümpel. Een zandstenen kruis 300 m richting Lahm: Hier werden in 1764 twee broers en zussen uit Grümpel dood gevonden in een sneeuwbank op weg naar school; 400 m ten westen van het dorp een zandstenen zuil (begin 19e eeuw): Herinnert aan de dood van een boerin door een losgeslagen koe. We lopen linksaf door het fraaie dorp en gaan de Buhlstraße links omhoog naar de bergkam. Een omweg naar links naar de Schneihanneskapelle is de moeite waard. Het werd in de jaren 50 gebouwd door de eigenaar van de Schneihanneshof, Appel G., als dank voor zijn terugkeer uit de Tweede Wereldoorlog. De wandelroute buigt echter naar rechts af naar een weg naar de Böhla-Platz (evenemententerrein van de gemeente) met een prachtig uitzicht over de beboste Frankenwaldheuvels tot aan de Döbraberg, naar Presseck, de uitkijktoren bij Birnbaum en de omliggende dorpen. We wandelen verder op het kam pad met prachtige uitzichten en bereiken al snel het machtige, 10 meter hoge, 's nachts verlichte Hohe Kreuz op de 568 m hoge Eichsberg net voor het begin van Wilhelmsthal. Vanaf een bepaalde plek reikt het zicht bij helder weer tot aan de Veste Coburg. Naast de kapel van de familie Peter, gebouwd in 1998 (en door hen onderhouden), kunnen we kort pauzeren voor een stil gebed voordat we langs de kleuterschool naar de Sint-Jozefskerk komen. De volledig gerenoveerde kerk is een bezoek waard vanwege de algehele sfeer, de moderne gekleurde ramen in het nieuwe koor en het nieuwe Metzler-orgel. Na het bezoek aan de kerk lopen we langs de kruiswegstaties aan de wegkant op de smalle, steil dalende dorpsstraat en beseffen nu pas hoe steil en lang de bebouwde helling is en hoe de huizen als zwaluwnesten aan de berghelling kleven. Het uitzicht vanaf de kerk op de steile, beboste hellingen van de diep ingesneden valleien (met de Steinberg op de achtergrond) en de huizen van Wilhelmsthal is uniek mooi. Eenmaal beneden voelen we hoe inspannend de zondagse kerkgang vanaf hier moet zijn en hoe moeilijk grotere bevoorradingsvoertuigen het hier hebben, vooral in sneeuwrijke winters! Richting Kronach verlaten we de weg links waar de reling naar de Grümpel eindigt. Vanaf hier is het de moeite waard om nog een laatste blik te werpen op het prachtig gelegen Wilhelmsthal aan de berghelling. We steken de Grümpel en de vallei over naar links naar het einde van het dorp. Aan de rand van het bos aan het einde van het dorp lopen we parallel aan de weg, slaan al snel scherp linksaf en volgen het bospad door het uitgestrekte, afgelegen bosgebied gestaag bergopwaarts naar de top tot aan het eerste huis van de schaapskooi. We lopen naar de andere huizen van de gehucht en verder het bos in. Daar lopen we op het plateau op een weg altijd rechtdoor door een uitgestrekt bosgebied naar de verspreide nederzetting (bovenste) Roßlach. Bij de mooie kapel genieten we van het prachtige uitzicht op de hoger gelegen nederzetting Ludwigsland en de uitgestrekte bosgebieden. We steken de provinciale weg over (rechts naar Eichenbühl, Steinberg), gaan links op de hoogte door velden en weiden in de richting van Kotschersgrund/Remschlitz, totdat we aansluiten op een veldweg die daar vandaan komt. We volgen hem in de open lucht met prachtig uitzicht naar rechts en komen uiteindelijk langs het sportveld bij het begin van Friesen. De oude katholieke parochiekerk Sint-Joris met de nieuwe bouwelementen is een bezoek waard; de eerste kerk werd in 1434 voor het eerst genoemd. Friesen was ooit niet alleen een belangrijke vlotterplaats, maar ook historisch een belangrijke plaats. Hiervan getuigen het Bovenste Kasteel (nr.29), het Onderste Kasteel (pastorie, nr. 4) en het Middelste Kasteel (alleen nog herkenbaar in de kelder van huis nr. 39). Bij Gasthaus Wicklein komen we rechts langs de indrukwekkende kerk naar het centrum van het parochiedorp en de parkeerplaats. Van daaruit bereiken we via links, voorbij Gasthaus Desera, in de Hohe Wartstraße onze markering weer. We passeren Gasthaus Wicklein naar links en volgen de dorpsstraat tot we vlak bij het einde van Remschlitz komende straat komen. Met deze straat bereiken we kort voor het centrum een straatkruispunt waar we naar links draaien en de Hohe Wartstraße oplopen naar het einde van het dorp. Een aangenaam veld- en weidepad leidt ons in een bocht naar links naar een veldweg in een dal, die ons in het open veld naar rechts naar de hoogte en naar de stomp van het natuurmonument Rennesberger Linde en de twee kruisbeelden aan de weg Friesen-Unterrodach leidt. De linde viel in januari 2007 ten prooi aan de storm Kyrill. Een wegkruis herinnert eraan dat de boeren die zwaar werden onderdrukt door de pachters hier een ongewenste opzichter zouden hebben gedood. Als afsluiting van onze wandeling genieten we nog van het weidse, prachtige uitzicht op de Kreuzberg en het dal van de Kronach.