CÔTE DE DELME

De Côte de Delme, verbonden met de Côte de Bacourt, is het meest oostelijke heuveltje van de Côtes de Moselle. Op de top van deze heuvel komt de Bajocische kalksteen uit op de Aalenische en Toarcische mergelbedden. Twee sectoren van kalkgraslanden, met een oppervlakte van ongeveer 75 hectare, beslaan het noordelijke en het zuidelijke uiteinde van de Delme-kust. Zoals de meeste kalkgraslanden in Lotharingen hebben de graslanden van de Côte de Delme een zeer oude pastorale oorsprong. De begrazing door schapen ging door tot in de jaren 1960. Andere vormen van agrarisch gebruik (gewassen, hooiland) komen er niet voor. De meeste orchideeën, van de geslachten Ophrys en Orchis, groeien in het schaarse gras. Naast de flora is ook de insectenwereld een goede getuige van de zuidelijke ecologische omstandigheden (droogte, hitte en zon) die aan deze kusten heersen. De bidsprinkhaan, de bergcicade en de vlinder komen in Lotharingen aan de noordelijke grens van hun geografische verspreiding. Op de gazons van Lorraine komen honderden vlindersoorten voor, waaronder enkele tientallen die op Europese schaal zeldzaam zijn. De migratiecorridors die worden gevormd door de valleien van de Maas en de Moezel worden bijzonder druk bezocht door deze submediterrane soorten. In dit gebied, dat door de Europese Gemeenschap is erkend als Natura 2000-gebied, staan oriëntatietafels. Dieren moeten kort worden aangelijnd. Gratis toegang.

DATAtourisme France