Bron: Jan Rymenams
Reeds van in 1798 konden gezelschappen de Jardin Saint-Georges tuin huren, er een feestelijke verlichting aanbrengen en een concert organiseren, waarvoor ze dan de openbare weg afsloten en inkomgeld vroegen. Leuven had reeds een kiosk in het door Rosseels aangelegde ‘stadspark’ in 1844 op de Tiense vest in de buurt van het huidige station. Ook in zijn parkplan van 1868 wordt een kiosk voorzien. Na de opvulling van de droge gracht werd in 1835 een kiosk opgericht met het uiterlijk van een Chinese pagode. In Leuven was in die periode de concerterende vereniging de Société de l’Académie. Jaarlijks, tussen mei en september, gaf ze er een zestal concerten. Op maandag 6 september 1852 om 7u 's avonds, ter gelegenheid van het kermisconcert, werd de dreef verlicht terwijl in de tuin, tijdens de pauze, elektrisch licht werd aangestoken.
Blijkbaar was men niet enthousiast over de geluidskwaliteit van de oude kiosk. Op het plan van Rosseel werd een ‘bergje’ in het terrein voorzien waarop een nieuwe kiosk gebouwd wordt. Het ontwerp was van stadsarchitect en ingenieur Eugéne Frische, specialist in ijzerconstructies. Bij het eigenaardig ontwerp heeft Frische welbewust voldaan aan de eisen voor een goede akoestiek, maar toch besefte hij dat de vormgeving zo aan banden werd gelegd. Hijzelf noemde zijn constructie een ‘reflector van geluiden’.
Het gietwerk was van de gekende firma J.C. Van Aerschot uit Herentals. De kiosk werd in 1898 ingehuldigd met een uitvoering door de Société royale de l’Académie de Musique.
Bemerk ook de fraaie gasbranders om de kiosk te verlichten.
Achtergrond van de kiosk
Kiosken waren reeds in de 17de eeuw bij ons bekend en het idee is van Oosterse oorsprong, namelijk een tuinpaviljoentje dat aan alle zijden open is. Het woord kiosk komt trouwens van het Turkse “köşk”. Ze werden eerder in privétuinen en parken geplaatst. De muziekkiosk als een podium voor muzikanten komt echter rond 1830 in zwang. Het zijn eerst de militaire kapellen die op die manier een aangename verpozing aan de stedelijke bewoners willen bezorgen. En dat gebeurde vaak nog op tijdelijke in hout opgetrokken kiosken. Ze konden opgesteld en afgebroken worden. Halverwege de 19de eeuw ontstaan fanfares en harmonieën. Ze trekken niet alleen in optochten door dorp en stad, maar gaan ‘concerteren’ op kiosken. De kiosken worden permanent en verschijnen op pleinen of parken. In zeker zin was het een democratisering. Het werden ook bouwsel van een bijzonder pracht en uitstraling.
De kiosk had niet alleen de functie om de muzikanten een dak boven het hoofd te bieden tegen regen of felle zon. Ze zaten wat hoger dan het volk zodat de mensen de muzikanten konden zien en de klanken over hun hoofde uitgestrooid werden. Om dat effect te vergroten en het geluid niet in de hemelse wolken verloren te laten gaan, diende het plafond tevens als ‘klankbord’.
Vooral na de Tweede Wereldoorlog werden de kiosken afgebroken: niet alleen de juke-box was hier de oorzaak van, maar vooral het feit dat de auto parkeerplaatsen opeiste.
Bron: Jan Rymenams
| | Publiek
Selecteer hieronder één van de populairste activiteiten of verfijn je zoekopdracht.
Ontdek de mooiste en meest populaire routes in de buurt, zorgvuldig gebundeld in passende selecties.
Bron: Jan Rymenams
Selecteer hieronder één van de populairste categorieën of laat je inspireren door onze selecties.
Ontdek de mooiste en meest populaire bezienswaardigheden in de buurt, zorgvuldig gebundeld in passende selecties.
Bron: Jan Rymenams
Met RouteYou kan je eenvoudig zelf aangepaste kaarten maken. Stippel je route uit, voeg waypoints of knooppunten toe, plan bezienswaardigheden en eet- en drinkgelegenheden in en deel alles met je familie en vrienden.
Routeplanner<iframe src="https://plugin.routeyou.com/poiviewer/free/?language=nl&params.poi.id=8543478" width="100%" height="600" frameborder="0" allowfullscreen></iframe>
Probeer deze functionaliteit gratis met een RouteYou Plus proefabonnement.
Als je al een dergelijke account hebt, meld je dan nu aan.
© 2006-2024 RouteYou - www.routeyou.com